Vai al contenuto

Voglio solo che mi amiate

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Ich will doch nur,
daß ihr mich liebt
Voglio solo che mi amiate

Vitus Zeplichal in na figùra dal film
A vój sōl ch'a m vlidi bèṅ
1976
Regìa: Rainer Werner Fassbinder
Scritōr: Rainer Werner Fassbinder
Atōr: Vitus ZeplichalElke AberleArmin Meier
Alexander AllersonKatharina Buchhammer
Erni MangoldErika RungeJohanna Hofer
Lilo PempeitIngrid CavenEllen Eckelmann
Peer RabenWolfgang HessJános Gönczöl
Müsica: Peer Raben
Léngua: Tedésc
Dürä dal film: 104 minüt
Nasiōṅ: Germàgna


«
La stòria 'd un masamènt sénsa sèns, baśàda su 'n fat véra.»
(Tagline dal film)


Voglio solo che mi amiate (A vój sōl ch'a m vlidi bèṅ) 'l è 'n film tedésc dramàtic dal 1976 ad Rainer Werner Fassbinder, girâ par la televiśiòṅ WDR druànd un budget 'd òtsènt-mila marc.

La senegiadùra l'è stada scrita tulénd spunt da di fat sucès dabòṅ.

Sunt

Peter Trepper (Vitus Zeplichal) 'l è 'n śuvnòt bavaréś ch'al viṿ c'n i suo in campàgna. Da pìcul al i à sèmpar ciapàdi da sò màdar Edith (Erni Mangold) che p'r insgnàr-'g a star a 'l mónd la druàva sèg na grùcia par mnar śò in dal cûl in fiṅ tant ch'la la scavśàva a fòrsa 'd bàtar méntar sò pàdar Ernst (Alexander Allerson) 'l andàva in n'atra cambra. Chi lò 'l éra da spés fóra 'd cà par lavōr e a n gh 'n è mai fargâ tant ad sò fiōl, na quàlc vòlta al gh ślungàva di bèsi giùst par tgnir-al schis e par dimustràr-ag d'l afèt. Dvintâ ragàs Peter al taca a far al muradōr e al tira sù na cà nóva p'r i sò genitōr giùst prima che sò màdar la dicidìs ad vénd'r al sò bar parchè la s éra stufàda ad sarvìr. Lò al gh'à sèmpar purtâ di fiōr in tuta la sò vita ma lē la gh'iva 'n pès ad giàs a 'l pòst dal cōr dònca la n gh dava mai a mènt.

Un dè Peter al cgnós na farmacìsta, l’Erika (Elke Aberle), e al gh s mét insém in pôc tèmp. Durànt na séna in cà di suo al gh diś ch'al vōl andàr a star a Mònag 'd Bavéra. Al partìs prima da par lò par catàr lavōr in dla sità più cara dla Germâgna e pò al tōś in afìt 'n apartamènt piculèṅ da 'l sò padròṅ p'r andàr-'g a star dòp avér finî la giurnàda in cantēr. Un dè al và a catàr la nóna dla sò dóna (Johanna Hofer), na vècia ch'la stà da par lē in sità anc lē, e al gh prumét ch'al gnarà da spés a far-ag vìśita quànd a gh sarà anc lē. La dóna l'iva decìś difàti 'd armàgar da 'l sò bandi spétand che lò al s giustìs bèṅ.

Dòp soquànt méś l’Erika la partìs p'r andàr a star da lò ma in cà a gh'è sōl un stramàs parchè i bèsi i èṅ pôc dimóndi. Al rèst di vistî la gh i mandarà sò màdar (Annemarie Wendl) quànd i turàṅ 'l armàri. Peter al còmpra i mòbii a rati dmandànd un finansiamènt in banca pò al taca a far di straurdinàri par ciapàr quèl da piò. Quànd a nas sò fiōl, che lò al ciàma cuma sò pàdar, al decìd ad cumpràr un brasalét 'd òr a l’Erika parchè al n gh vōl far mancàr gnint ma 'l dróa i bèsi ch'i gh sarvìvan par pagàr la rata. La banca la gh manda acsè 'l ufisiàł giudisiàri (Robert Naegele) a cà e lò 'l è custrét a dmandàr ajùt a sò pàdar ch'al gh'i dà ma sénsa dir-ag na paròla bòna, cuma se dar di bèsi a fus abàsta. Ma 'l sò deśidèri ad far ad cuntìnuv di rigài a sò mujér, na vòlta 'l è 'n vistî nóṿ, na vòlta na màchina da cuśìr, 'l al mét in buléta sparàda parchè 'l è custrét a cumpàr tut a rati e al n gh stà più dèntar.

'L ùnic quèl che Peter al sà far 'l è lauràr cum un négar ma 'l è custrét a tōr-as na vacànsa parchè p'r al tòp lavōr a gh fà mâł al stómag. Lò e l’Erika i decìdan 'd andàr a catàr i sò genitōr par dmandàr-'g un prèstit ma quànd i èṅ là a séna l’Edith la taca fóra 'n dascōrs che sò marè al gh'à 'd andàr al dè dòp a Nurimbèrga da 'l sò putàni mént'r Ernst al gh rispónd ch'a lē a gh dà fastìdi invéci 'l fat che cl'atra dóna la n l'è minga. Peter al n gh'à minga 'l curàǵ ad dmandàr di bèsi, anc parchè al vōl cavàr-'g-la da par lò, ma sò pàdar al gh i śibìs da par lò.

Turnâ a cà Peter al fà fadìga a turnàr a lauràr. Dòp avér dmandâ di bèsi anc a la nóna 'd sò mujér, al pasa a 'l bar par bév'r un bicér e par ciamàr sò pàdar p'r avér di àtar bèsi. Quànd a riva dènt'r al fiōl sfadigâ (Dieter Schidor) d'l òst (Janos Gönczöl) par dmandàr na bira, chi lò, ch'a pâr Ernst spudâ, al gh diś 'd andàr via parchè 'l è sōl un piōć e 'n bòṅdagnìnt. Peter al pèrd la tèsta, al ciàpa in maṅ al telèfun e al gh al śbraga in cô, pò 'l al finìs strusànd-al.

Culegamènt estéran