Vai al contenuto

Quattro mosche di velluto grigio

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Quattro mosche di velluto grigio

Brandon e Bud Spencer in na figùra dal film
Quàtar móschi ad vlû griś
1971
Regìa: Dario Argento
Scritōr: Dario Argento
Luigi Cozzi • Mario Foglietti
Atōr: Michael BrandonJean-Pierre Marielle
Mimsy FarmerBud SpencerOreste Lionello
Stefano Satta FloresFrancine Racette
Marisa FabbriLaura TroschelFabrizio Moroni
Müsica: Ennio Morricone
Léngua: Itagliàṅ
Dürä dal film: 102 minüt
Nasiōṅ: ItàgliaFrància


«
Quànd al móschi i tac'ràṅ a traśàr... acsè a farà la tò carna.»
(Tagline dal film)


Quattro mosche di velluto grigio (Quàtar móschi ad vlû griś) 'l è 'n film śal dal 1971 ad Dario Argento ch'al sèra al perìud thriller dal regìsta rumàṅ, quél di tri film cun dal bèsti in di tìtui, dòp L'uccello dalle piume di cristallo e Il gatto a nove code.

Quànd 'l è gnû fóra in dal sali, al film 'l à muciâ sù 2 migliàrd e 300 migliòṅ ad Franc.

A 'l èstar i al cgnósan cuma Vier Fliegen auf grauem Samt in Germâgna, Quatre mouches de velours gris in Frància e Four Flies on Grey Velvet in di marcâ ingléś.

Sunt

Roberto Tobias (Michael Brandon) al fà al baterìsta in un grup rock. Da soquànt dè, un tisi misteriōś lugâ sóta 'n impermeàbil négar, al gh tîṅ a drē. Na sira i dū i s càtan òṅ còntra c'l àtar in un teàtar. Tulénd-ag al pugnàl che c'l àtar sugèt al tgniva in maṅ, Roberto al al masa sénsa vlér, pròpria méntar 'n àtar persunàǵ, cun na mascra 'd Alfred Hitchcock adòs, al al tōś śò cun na màchina futugràfica.

Bèṅ prèst, chi lò al taca a spedìr par pòsta di ugèt dal mòrt a cà sua ma Roberto al fà fint ad gnint cun i sò amìg e i sò parènt, a n dgénd gnint a sò mujér Nina (Mimsy Farmer) che però la capìs ch'a gh'è quél ch'a n và briśa. Quànd però al tisi misteriōś al s fà viṿ diretamènt a cà sua par mét'r-ag al maṅ adòs, Roberto al vóda 'l sac cun lē ma la sò dóna ad servìsi, Amelia (Marisa Fabbri), la scólta incòsa ad nascòst. A n saénd cuśa far, al muśicìsta al dmanda un cunsìli anc a 'n sò amìg ch'al viṿ da par lò in na baràca, Diomede dit Dio (Bud Spencer), ch'al gh diś 'd andàr da 'l investigadōr privâ, Gianni Arrosio (Jean-Pierre Marielle), òṅ ch'al s cuntènta anc ad pôc, ma a gh'è un mutìṿ. Chi lò, ch'l è 'n fnòć, al n è stâ briśa bòṅ ad risòlvar gnanc òṅ di 84 caś ch'al s éra tòlt a càrag.

In cal méntar l’Amelia, ch'l'iva capî chi 'l éra dabòṅ al persecutōr e l'iva abû al curàǵ ad dmandàr-ag di bèsi par taśér, la vèṅ cupàda in dal parc pùblic in du i s éran dâ apuntamènt par risòlvar la questiòṅ. A cal punt lè a s fà avànti Carlo Marosi (Calisto Calisti), 'l óm che Roberto al cardìva 'd avér masâ in teàtar. Chi lò invéci 'l éra òṅ ch'al s éra mis 'd acòrd c'n al sasèṅ par dar inìsi a 'n ricàt, faghénd finta ad murìr in sal palc druànd un pugnàl fint, ad quéi ch'i s dróan in di film e ch'i pìsan fóra dal sangṿ quànd a sa schisa un butòṅ. Ma dòp che l’Amelia l'à pardû la vita, lò al n gh stà piò. Par far-al star sito, al sasèṅ 'l al stròsa cun dal fildfèr beṅ anvlupâ intór'n a 'l còl.

Cuma s'a n fus mia asè al prubléma dal manìac, Roberto al gh'à da spés anc di arbgàt a la nòt in du al véd òṅ bindâ ch'al pèrd la tèsta sóta i cólp dna spada p'r òpra 'd un bòja musulmàṅ. La Nina, ch'la n in pōl piò, la vrév scapàr via sèg ma sò marè al decìd ad star incóra lè, catànd cunfòrt a lèt cun la Dalia (Francine Racette), la cuśìna śóvna ad sò mujér.

Arrosio in cal méntar al cata quèl andànd a dascórar in un manicòmi in dua, dimóndi an prima, al sasèṅ 'l iva pasâ soquànt an parchè paranòic in di cunfrònt dal sò pàdar adutìṿ. Ma al n fà briśa in tèmp a cuntàr incòsa a Roberto ch'al manìac al al masa in un lìcit dna stasiòṅ faghénd-ag na puntùra cun dal vlèṅ. Arrosio al sa śmòrsa ridénd parchè al gh'iva pròpria ciapâ. I masamènt i n finìsan minga lè: anc la Dalia la gh lasa al péni.

A cal punt lè, cun tut chi mòrt e a n saénd minga cuma saltàr-ag fóra, la pulisìa la próa a druàr un machinàri nóṿ gnû fóra da pôc tèmp ch'al sarés bòṅ ad tiràr fóra da i òć dal vitmi l'ultma figùra vduda da lōr prima 'd murìr. La próa la vèṅ fata druànd quéi dla Dalia ma quél ch'a s véd l'è sōl na figùra minga ciàra dal tut cun quàtar móschi ad vlû griś.

Culegamènt estéran