Tvaiōl
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Al tvaiōl[1] (tovagliolo in itagliàṅ) 'l è 'n quadrê bèin cuśî ed stòfa ch'a s mèt in sìm'ala tèvla e ch'a servìs per tōres vìa i śbrudâć dal magnèr da tâc ala bòca.
A s dróva anch i tvaiō ed cherta, mulśèin e però sustgnû, ch'i s bùten in dal rusc ala fìn dal diśnèr.
Manéri 'd dìr
- (CARPŚ) Pighèr al tvaiōl,[2] (IT) (lett.) Piegare il tovagliolo, (fig.) Morire.
- (MUD) 'L è gnû bèle tròp tèrd. A pigh i tvaiō e a vagh a cà,[3] (IT) Si è fatto anche troppo tardi. Prendo le mie cose e vado a casa.
Vōś lighèdi
Noti e referèinsi
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „tvaióol”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „pighèer al tvaióol”.
- ↑ (EML) e (IT) In dal lìber "101 modi di dire in Emilia-Romagna" ed S. Prati e G. Rinaldi, Bulògna 2019, a s escrìv: „L-ê gnû bēle trōp tērd: a pîgh i tvaiô a a vagh a cà”.
Èter progêt
Wikimedia Commons contiene file multimediali su Tvaiōl
Wikizionario contiene la voce di dizionario «Tvaiōl»
Colegamèint estèren
- (IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
- (IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.