Tvàia

Da Wikipedia.

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn


Na tvàia in sìm'a na tèvla.

La tvàia[1] (tovaglia in itagliàṅ) 'l è un grôs tēl ed stófa, ed forma retangolèra, ch'a s mèt in sìm'ala tèvla parcènd-la, e ch'la servìs per deśnèr-'gh in sìma o anca per dèr-egh dal lùster o protéger-la da di śgranfègn, bruśadùri, maci.

Manéri 'd dìr

  • (CARPŚ) Incō a parciòm cun la tvàia dla dmènga, (IT) Oggi apparecchiamo con la tovaglia della domenica.
  • (SPIL) Cambiàm sta tvāia, dāi, che col lambrósch che t’-gh’ ê arversê sövra la-restarà macëda sèinza remisiòun,[2] (IT) Cambiamo 'sta tovaglia, orsù, che col lambrusco che gli hai rovesciato sopra, resterà macchiata senza rimedio.

Vōś lighèdi

Na tèvla dal castêl ed Compiègne, parcèda cun na tvàia antìga.

Noti e referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: tvàaia.
  2. (SPIL) e (IT) "Vocabolario del dialetto spilambertese" ed Renato Peri, Mòdna, 2009.

Èter progêt

Colegamèint estèren