Sfrumbla
C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn |
La sfrumbla[1][2] (fionda in itagliàṅ) l'è n'èrma da tir cìca, misa insèm c'n un bastunsèin cun du sprôc a l'élta (a forma 'd Y) e cun na curdlèina elàstica ch'la gh'à da cucèr vìa un sasulèin.[3]
Al bastunsèin (sfrùć) a 'l s tìn in màṅ, mèinter che in di cô di du sprôc a 'l élta a s egh liga na curdlèina elàstica. Pugènd al sasulèin a la curdlèina ch'la s tira in sà cun cl'ètra màṅ, a s egh dà tanta forsa ed tir. A 'l despicamèint edla curdlèina, la predlèina la gnarà cucèda in là cun la spinta ch'l'ìva tolt sù prìma elasticamèint.
A gh'è soquànt materiē diferèint ch'i van bèin per mèt'r insèm na sfrumbla, da 'l lègn per quìli più urdinàri a dal plàstichi o di metâl per quìli più specialiśèdi.
In di śōg di putèin
La sfrumbla l'è anca 'n śōg che i masćìn i dróv'n a l'ària 'verta s'egl'ìn adrē a fèr-es la guèra, o anca s'a gh'è da casèr na quèlc bestiulèina.
In dla mitologìa
In di còunt edla Bìbia a s lēś che David 'l ìva tirê na préda cun la só sfrùmbla adòs a 'l gigànt Golìa, e acsè al 'l ìva batû.[4]
In dl'Enèide dal Virgìli, a s léś che 'l tiràṅ etrùsc Meśénsi al tira cun la sfrùmbla a 'n śóven siciliàṅ ch'al vliva stèr dala pert di trujàṅ.
Manéri 'd dìr
- (CARPŚ) Sfrumbla a quadertòun,[5] (IT) (lett.) Fionda a quadrettoni: na sfrumbla cun 'l elàstig a sesiòun quadrèda, dimòndi potèint in dla só elasticitê.
- (CARPŚ) Andèr a sfrumbla,[6] (IT) (lett.) Andare a fionda, (fig.) Andare in fretta.
- (CARPŚ) Magnèr a sfrumbla,[7] (IT) (lett.) Mangiare a fionda, (fig.) Mangiare in fretta.
Vóś lighèdi
Rererèinsi
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „sfrummbla”.
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal disiunàri "Dèscòrèr Càrpšan" ed Massimo Loschi, Chèrp, novèmber 2016, a s escrìv: „sfrùmbla”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „cun un lègn bifòrcúu e êlastigh per lanciêr sas”.
- ↑ (MUD) e (IT) In dal "Vocabolario etimologico del dialetto modenese" ed Sìlvio Cevolani edl Istituto Settecani, Mòdna, 2011, a s lēś che la sfrómbla la deśgnarèv dai latèin funda (sfrùmbla) e rhombus (ch'al prìla), perchè el sfrumbli antìghi i gh'avrèv'n avû un strulgamèint ch'al li fèva prilèr, invéci 'd druèr la forsa dl elàstig:«David ferí Golia ne la fronte
da lungi, con la frombola, sí forte,
che ruppe l'osso e feceli una fonte...» - ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „sfrummbla a quadertòun”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „Andèer a sfrummbla”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „Magnèer a sfrummbla”.
Èter progêt
- Wikimedia Commons contiene file multimediali su Sfrumbla
- Wikizionario contiene la voce di dizionario «Sfrumbla»
Colegamèint estèren
- (IT) D'in dû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.
- (IT) La vóś in sìm'a la Treccani.