Savōr
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Al savōr 'l è 'n magnèr tradisionêl dal canpàgni emigliàni rumagnòli[1], che 'l reśdóri i cuśìven in dl avtûn perchè a s à da druèr al mòst e dl'ètra frùta bela madùra.
Cum al s prepèra
In na pgnàta bela granda a s mèt a bùjer sàinsa eśagerèr col fōg, dal mòst prìma ch'al fermàinta. Màinter ch'l è drē ch'al s infitìs a s'egh bùta dàint'r a cóśer anca di pcunsèin mìa trôp cìc ed frùta madùra basta ch'la sìa, c'ma dal nōś, di pòm, dal mlòun, di pîr, dla sùca, pcòun 'd scorsa 'd limòun o 'd aràns, infintànt che dôp ed sêt o ôt óri a fōg bâs, l'armisćiànsa acsè bujùda la n'sìa dvintèda c'ma na marmelèda scura e rùvda. Despès al savōr al vgnìva druê p'r impinìr al belsòun, e per tgnìr-el da cât fin a 'l an dôp, a bastèva mètrel dàintr in soquànt vasèt bē pulî prìma ch'al s ferdìs e tgnìr-'gh-el bèin sarê strìc.
Vōś lighèdi
Colegamèint estèren
- (IT) Dal risèti in sìm'a i sûg 'd ùa e a 'l savurètt in dal sît Turismo Comune Reggio Emilia.
- (IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
- (IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.