Le foto proibite di una signora per bene
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Le foto proibitedi una signora per bene | ||
 La Scott e la Lassander in na figùra dal film | ||
| Al foto pruibìdi dna sgnóra a mōd 1970 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Luciano Ercoli | ||
| Scritōr: Ernesto Gastaldi • Mahnahén Velasco | ||
| Atōr: Dagmar Lassander • Susan Scott Simón Andreu • Osvaldo Genazzani Pier Paolo Capponi • Salvador Huguet | ||
| Müsica: Ennio Morricone | ||
| Léngua: Itagliàṅ | ||
| Dürä dal film: 91 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia • Spaggna | ||
Le foto proibite di una signora per bene (Al foto pruibìdi dna sgnóra a mōd) 'l è 'n film śal dal 1970 ad Luciano Ercoli.
Sunt
La Minou (Dagmar Lassander) l'è na bèla raśdōra burghéśa ch'la gh cata gust quànd sò marè Peter (Pier Paolo Capponi) al gh dà dal śnum e al pasa 'l sò tèmp sèg ma purtròp lì lò 'l è dagnóra sèmpar via par lavōr e dònca lē l'è custréta a star da spés da par lē. Na nòt, méntar la gira p'r al paéś davśèṅ a 'l mâr, la vèṅ farmàda p'r un tepìsta in mòta (Simón Andreu) ch'al taca a śugàr sèg c'n un spróc c'n un curtèl a la fiṅ che lò al dróa par tajàr-ag via i curdòṅ dal sò vistî tut scalvî. Prima 'd andàr via e ad lasàr-la libra, 'l óm al gh diś che sò marè 'l è 'n sasèṅ. La dóna, spavintàda, la ciàma Peter par telèfun e la gh dmanda 'd andàr-la a tōr in un bar lè darènt.
Na sira in discutéca la vèṅ a savēr da la sò amìga Dominique (Susan Scott), na purcùsa ex muróśa ad Peter ch'la và a lèt cun tut anc cun cal dóni, che quàtar dè prima un finansēr ch'l iva dâ in prèst dimóndi bèsi a sò marè, Jean Dubois, 'l è stâ catâ mòrt in spiàgia, a pâr par 'n émbul. Durànt un dòpmeśdè pasâ a cà dla Dominique, chi lē la gh fà védar dal foto spurcaciòni artìstichi cumpràdi a Cupenàghen e la Minou l'arcgnós in una al manìac ad cl'atra nòt. Chi lò al la ciàma pò a 'l telèfun ad cà sua e al gh fà scultàr na registrasiòṅ in dua a s sènt sò marè ch'al trapla 'l umisìdi ad Jean faghénd in manéra ad far-ag far na decumpresiòṅ tròp in présia. P'r a n andàr minga a cuntàr incòsa a la pulisìa, al vōl che lē la 'l vaga a catàr a cà sua. Quànd la Minou la và a 'l indirìs ch'al gh'à dâ, la créd che lò al vója di bèsi e lē la gh śibìs mila dòlar ma invéci 'l óm al vōl sōl far sès sèg ma la dév èsar lē a dmandàr-al pargànd-al, cuma na rója in śnòć sénsa vargóggna. P'r avér al nàst'r indrē, lē l'ubidìs.
Durànt la nòt la Minou la viṿ incóra 'l arbgàt dla viulénsa patìda 'l dè prima, la s sènt malnéta e la s và a lavàr cun la sótvèst' adòs. A la matìna al ricatadōr al gh fà avér al foto ad lōr dū ch'i èṅ a lèt insém.