Enòuna

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn

L'Enòuna (Enone in itagliàṅ, Οινώνη in grēc), in dla mitulugìa gréca, l'è na ninfa, fióla dal dio-fiùm Cebréin, e la stèva 'd cà in sìm'a 'l mòunt Ida in dla Tròed. L'ìva imparê l'êrt ed guarìr i malàṅ col piànti dal dio Apòl, che acsè al l'ìva premièda per la só verginitê di prìm tèimp.

In cal mèinter, al prìnsip truiàṅ Parid, ch'l éra stê śluntanê fin da cìc da la só règia p'r el predisiòun funèsti in sìm'a quêl ch'a sarèv sucês in dal futûr, da putèin e pò da śóven al chersìva lè in dla stèsa muntàgna ed lē, fend al pastōr. I dū i dvàinten murōś, e più terdi lē la muciarà anca 'n fiōl da lò, al Corit, mo però el só dō strèdi i gh'àn da divìd'r-es prèsti, perchè la sort dal Pàrid l'al purtarà dimòndi luntàṅ da lē. L'Enòuna la gh'armàgn mêl da la pìga ch'i tōś'n i lavōr quand al Pàrid al vōl partìr p'r andèr a catèr l'Élena, mo subìt la n'gh'al dà mìa a vèder e ansi la gh'śibìs al só aiùt da guaridōra p'r al futûr, se lò al gh'ìs avû un quèlc malàṅ grôs.

Quand più tèrdi però, al Pàrid al gh'avrà dabòun biśògn ed lē per guarìr na frida gròsa, l'Enòuna, trôp arlièda sēg, la n'al vrà mia jutèr. Quand pò lē la gnarà a savér che lò 'l è apèina mort, p'r al dispiaśér 'd ann avér-el mìa jutê, la s masarà a só volta dala disperasiòun.