Depeche Mode

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

I Depeche Mode (in francéś a ś diś /dəˌpɛʃ ˈmoʊd/) i èṅ un grup ad rock letrònic ingléś, uriginàri ad Basildon, mis in pē in di prim an Utànta. In dal lōr caréra i aṅ vindû da piò ad 100 migliòṅ ad disc.

Biugrafìa

I Depeche Mode

Gl'inìsi

Al logo di Depeche Mode
Vince Clarke cun al sò cumpàr di Erasure Andy Bell (in sla sinìstra)

In dal 1977 Vince Clarke e Andrew Fletcher i métan sù na banda cun al nóm ad No Romance in China ma i n gh'aṅ minga furtùna.

'L è par qual lè ch'in dal 1979 Vince al s unìs a Martin Lee Gore di Norman and the Worms par dar vita a i French Look e pò a i Composition of Sound quand anc Andrew al và sèg.

'L an dòp al pòst da cantànt al vèṅ tòlt par David Gahan (par tut Dave) e chi lò al prupòṅ cun sucès ad cambiàr al nóm dal grup in Depeche Mode (Buletèṅ ad Moda e briśa Mòda par la présia cuma dimóndi gint la créd śbaliànd, faghénd dal caśèṅ cun al vèrb francéś se dépêcher ch'al vōl dir Dar-'s na mòsa/Far in présia).

I Depeche Mode i faṅ al sò debùt in manéra uficiàla a la fiṅ d'l an quand i dànan al sò braṅ Photographic a la compilation ciamàda Some Bizzarre ch'la gh'iva dèntar dal canti anc di àtar grup nóṿ, cuma The The e Soft Cell. In séguit, sóta 'l òć dal prudutór Daniel Miller, i regìstran Dreaming of Me (57śum pòst in dla clasìfica dal Régn Unî) e pò New Life (11śum pòst), dū braṅ ch'i gh'aṅ la furtùna ad pasàr dimóndi da spés a la ràddio e ch'i gh parmétan al 5 'd Utóbar dal 1981 ad far gnir fóra 'l àlbum Speak & Spell, scrit praticamènt tut da Vince Clarke a part Tora! Tora! Tora! e la strumentàla Big muff fati da Martin Lee Gore ch'al canta pò in Any Second Now (Voices). I sìngui tirâ fóra i èṅ la bèla cgnusùda New Life ma specialmènt al martèl Just Can't Get Enough, sunàda dimóndi in dal discutéchi.

«
It's getting hotter, it's our burning love and I just can't seem to get enough, and when it rains, you're shining down for me and I just can't get enough.»
(EN)(Just can't get enough, 1981)
«
'L è drē a gnir più cald, 'l è al nòst'r amór ch'al cōś e a n gh la cav pròpria minga a far finta 'd avér-gh-'n a basta, e quand a piōṿ, tè 't splénd par mè, e a n gh la cav pròpria briśa ad avér-'n asè.»
(MUD)

Al sucès, rivâ tut 'd un cólp, al mét al grup in dal cundisiòṅ ad tacàr a far na vita on the road, un quèl ch'al n stava minga tant bèṅ a Vince ch'al decìd ad mulàr-i, fundànd subìt al grup di Yazoo insém a la Alison Moyet e pò quél di Erasure insém a Andy Bell.

I prim sucès

Martin Lee Gore

Andâ via Vince Clarke, 'l ùnic mémbar armàst in grâd ad scrìvar di pès cuma cumpiśidór 'l è Martin Gore. P'r al secónd lavōr dal grup, A Broken Frame (Na vampa śbragàda) dal 1982, Martin al tōś di sò pès fat soquànt an prima, quànd al 'n iva sédas. La cupertìna dal disc la véd na vècia ch'la lavóra in un camp ad grâṅ cun na mśóra. La canta ad punta l'è The meaning of love. P'r al tour ch'al gh'à da gnir, al grup al gh'à biśógn ad 'n àtar tasterìsta e acsè a vèṅ tòlt Alan Wilder ch'al dvénta acsè un mémbar nóṿ.

Cun cla furmasiòṅ lè, e cun un Gore ispirâ sèmpar da piò (i èṅ tut suo i pès, incóra na vòlta), i Depeche Mode i faṅ gnir fóra Construction Time Again (Cantér in córs) in dal 1983. Al disc al gh'à in cupertìna un frap śóvan ch'al dróa na masa in muntàgna e dèntar òṅ di sìngui dal grup più cgnusû, Everything Counts.

«
The grabbing hands grab all they can, all for themselves after all, it's a competitive world, everything counts in large amounts.»
(EN)(Everything counts, 1983)
«
Al maṅ ch'i tìnan sòdi, i tōśan tut quél ch'i càtan, tut par lōr in fiṅ di cònt, 'l è un mónd cumpetitìṿ, a cònta incòsa in grôs quantitatìṿ.»
(MUD)

In dal 1984 i gh la càvan a sfundàr anc in d'l Amèrica dal Nord cun al sìngul People Are People, òṅ di braṅ dal furtunâ disc Some Great Reward (Soquànt premi bèi grand) insém a Master and Servart e Somebody (cantàda da Gore).

In dal 1985 a vèṅ fata na racòlta di sìngui di prim disc, The Singles 81-85 (Catching Up with Depeche Mode p'r al marcâ americàṅ), cun dèntar dū canti nóvi, Shake the Disease e It's Called a Heart.

Mùśichi p'r al masi

Dave Gahan

In dal 1986 la taca na faś nóva p'r al grup quand in Mars a véd la luś Black Celebration (Selebrasiòṅ négra, ùnic tìtul dla lōr discugrafìa cun al nóm di òṅ di sò braṅ), un lavōr dimóndi più madûr, ma anc più scur e malincònic di precedènt. I sìngui i èṅ Stripped, A Question of Lust, A Question of Time.

Cun al braṅ Here Is the House Martin (che chè al canta quàtar vòlti) al tōś incóra a sunàr la chitàra, mulàda lè in dal primi òpri dla banda ch'iva sarnî un sòṅ più letrònic.

«
Come with me into the trees, we'll lay on the grass and let the hours pass, take my hand, come back to the land, let's get away just for one day. Let me see you stripped down to the bone.»
(EN)(Stripped, 1986)
«
Vîṅ mèg in mèś a i àlbar, a s culagrém in sl'èrba e a lasarém pasàr gl'óri, tó la mè maṅ, tórna in sla tèra, andém via par 'n àtar dè almànc. Las-at guardàr cavâ śò in fiṅ in di òs.»
(MUD)

Al 28 ad Setémbar dal 1987 cun la gnuda fóra dal sèst disc dal grup, Music for the Masses (Mùśica p'r al masi), i Depeche Mode i càtan la cunsacrasiòn in di Stat Unî definitivamènt, cun tut i sìngui ad c'l an lè (Strangelove, Never Let Me Down Again e Behind the Wheel) ch'i s fànan pòst in dla clasìfica ad Billboard. Al cuncèrt dal Rose Bowl ad Paśàdina (in frònt a 60.000 parsòni a 'l incìrca) al sarà tirâ śò par far-an na caséta vìddeo, 101, e un disc dal viṿ dòpi.

Al tìtul dal disc al nas da n'idéa ad Gore mèntar 'l éra drē a viśiunàr di disc e al séra imbatû in òṅ ad quéi cun un tìtul blèṅ, Music for the Millions.

«
I'm taking a ride with my best friend, I hope he never lets me down again, promises me I'm safe as houses as long as I remember who's wearing the trousers, I hope he never lets me down again. We're flying high, we're watching the world pass us by, never want to come down, never want to put my feet back down on the ground.»
(EN)(Never let me down again, 1987)
«
A sòṅ drē a far un gir cun al mè mijór amìg, a spér ch'al n m lasa mai più lè da par mè, al m prumét ch'a sòṅ a 'l sicùr fiṅ tant ch'a m tîṅ in a mènt chi 'l è ch'al gh'à i pantalòṅ adòs, mè a spér ch'al n m lasa mai più lè da par mè. A sém drē a vulàr in élt, a guardém al mónd ch'al s pasa da na banda, a n vój piò turnàr śò, a n vój piò turnàr a mét'r i pē śò par tèra.»
(MUD)

Al sucès mundiàl

Al sètim lavōr in studi al véd la luś in dal 1990 e al s ciàma Violator (Traśgresōr), al disc più vindû ad tut cun da piò ad trédas migliòṅ ad còpi. Gore (ch'l à scrit tut i braṅ e ch'al canta in Sweetest perfection e Blue dress) al taca a druàr la chitàra cum al n iva mai fat prima, cuma in dal sìngul Personal Jesus gnû fóra siē méś prima d'l àlbum e druàda pò anc da Marilyn Manson par la sò racòlta dal 2004 Lest We Forget. Enjoy the Silence (secónd sìngul) invéci l'è la cansòṅ di Depeche Mode più vindùda ad tuti e l'è cumpagnàda p'r un vìddeo in dua Gahan, vistî da rè, al s pòrta sèg da drē da lò un scranèṅ e pò al s mét a sédar in mèś a un prâ ad muntàgna da par lò a gustàr-as al paiśàǵ e al silénsi. I àtar sìngui i èṅ Policy of Truth e World in My Eyes, quésta chè cantàda in séguit anc p'r i The Cure.

«
Your own personal Jesus, someone to hear your prayers, someone who's there. Feeling unknown and you're all alone flesh and bone by the telephone, lift up the receiver, I'll make you a believer, take second best, put me to the test.»
(EN)(Personal Jesus, 1989)
«
Al tò Gesù persunàl, qualchidòṅ ch'al scólta al tò preghiéri, qualchidòṅ ch'al gh sia. Ta t sènt dascgnusùda e at sē da par tè carna e òs a 'l telèfun, tira sù la curnéta, a t farò dvintàr una ch'la créd, tó al secónd, próv-um.»
(MUD)

Al tour seguènt (The World Violation Tour) al fà al pîṅ: in siē óri i vènan vindû 40.000 bijét p'r al Giants Stadium dal New Jersey e 48.000 p'r al Dodger Stadium ad Los Angeles. A la fiṅ dal tour però a taca un perìud ad criśi par via dal stress ad 'n an intér ad lavōr e ad cuncèrt sénsa dal pàuśi. In dal 1991 Dave al cgnóś na dóna nóva (Theresa Conway) e al mòla lè la sò famìja e al grup par spatinàr a Los Angeles.

Al 23 ad Mars dal 1993 i Depeche Mode, dòp tri an ad silénsi, i faṅ catàr in di negòsi Songs of Faith and Devotion (Canti ad fêd e devusiòṅ) al lōr disc più rock, anc se la letrònica la n vèṅ minga mulàda lè. Incóra na vòlta, tut i pès i èṅ firmâ par Martin ch'al dà la vóś anc a Judas e One caress, mèntar David al canta in di sìngui I Feel You, Walking in My Shoes, Condemnation (la canta ch'la gh piàś da piò) e in dla trista In Your Room.

Alan Wilder al taca a druàr na baterìa véra dabòṅ anc se pò al sistetiśadōr al n vèṅ minga mis da na banda.

«
I feel you, your heart it sings, I feel you, the joy it brings where Heaven waits, those golden gates and back again, you take me to and lead me through oblivion.»
(EN)(I feel you, 1993)
«
A t sènt, al tò cōr al canta, a t sènt, la cuntintésa la pòrta in dua al Paradìś al spèta, chi cansèi là 'd òr e indrē incóra, ta m pòrt e ta m cumpàgn da 'd là da la scurdànsa.»
(MUD)

'L àlbum 'l à vindû sinc migliòṅ ad còpi a 'l incìrca in tut al mónd, dvintànt anc di disc 'd òr e ad plàtin in Europa e in di Stat Unî.

La criśi

Andrew John Fletcher

I Depeche Mode i partìsan par na tournée ciamàda The Devotional Tour al 19 ad Maǵ dal 1993 e i s pòrtan sèg 18 parsòni, 80 adét a la manutensiòṅ e 'n cunsiliér spirituàl. Al tour al tóca al nòstar cuntinènt e quél americàṅ ma 'l è lè che Dave 'l è sèmpar più stuf e sfinî par via dl'eruìna e dal speedball ch'al tōś. Durànt la tapa ad New Orleans, al 5 'd Utóbar dal 1993, Dave al patìs 'n infàrt esénd in overdose e al vèṅ ricuverâ a 'l uśdàl p'r èsar rianimâ.

A la fiṅ di cuncèrt in dal Régn Unî, i Depeche Mode i s férman p'r un méś e mèś prima ad turnàr a sunàr dal viṿ in Àfrica, Àśia, Amèrica Latìna e in di Stat Unî in d'l àmbit di tour ciamâ The Exotic Tour e Summer Tour '94. In cal mèntar Alan Wilder al và in di Windmill Lane Studios ad Dublìn par mixàr i braṅ d'l àlbum Songs of Faith and Devotion Live dal 1993, la versiòṅ dal viṿ dal disc precedènt, e quéi dla caséta vìddeo Devotional, dirèta par Anton Corbijn.

P'r al grup i èṅ di mumènt brut. I èṅ divìś fra lōr e fóra di cuncèrt i vaṅ tut par sò cònt (Martin e Alan i n s pōlan minga védar). Mèntar Alan Wilder al pénsa ad mulàr-i lè, Martin Gore al s taca a la butìglia e al patìs dal criśi epilètichi e Andrew Fletcher al finìs dèntar a la depresiòṅ (par cal mutìṿ lè al sarà pò rimpiasâ par Daryl Bamonte in dla tapa braśiliàna d'l Avrìl dal 1994 a San Paolo). Dal cant suo, Dave Gahan al và in a risć ad murìr soquànti vòlti, cun di mumènt dimóndi dificìi da pasàr, al sa śbraga anc dū custajóli butànd-as śò in dal pùblic durànt 'l ùltim cuncèrt dal tour a 'l Deer Creek Music Center. Al cantànt di Primal Scream Bobby Gillespie al dirà pò 'd avér ciapâ un spaghét guardànd tut la dròga ch'la prilàva 'd intóran a Dave.

Dave Gahan tòlt śò in dal 2009

Al tour al finìs a Indianapolis 'l òt ad Luj dal 1994 dòp 154 cuncèrt e 14 méś in gir p'r al mónd, lasànd i quàtar sprufundâ sò in na crìśi ad c'l àtar mónd. A 'l inìsi dal 1995 Dave al próa a dar-as la mòrt tajànd-'s al véni dòp avér tòlt dal sustànsi lucinógeni ma al la scampa. In séguit però al mòla sò mujér.

In c'l ambiènt lè malsàṅ Alan al n gh la cava piò ad andàr avànti e acsè al prim ad Śugn dal 1995 al mòla definitivamènt al grup, lasànd a bòca vèrta Martin e Fletcher che però i decìdan ad cuntinuàr in tri sénsa pascàr-an 'n àtar al sò pòst. In dal Nuvémbar dal 1995 i dū i s càtan pò in studi par lavuràr a dal materiàl nóṿ insém a 'l prudutōr Tim Simenon ch'al s éra purtâ sèg al baterìsta Christian Eigner. Al registrasiòṅ i vaṅ avànti bèṅ ma 'l è Dave ch'al gh'à di prubléma parchè 'l è mis mâl, drugâ pódag cum 'l è, e al n gh la cava minga a cantàr gnanc na canta.

Par cal mutìṿ lè 'l è custrét a turnàr a Los Angeles par curàr-as ma al 28 ad Maǵ dal 1996 al patìs n'overdose ad speedball (un mix d'eruìna e cucaìna) e par tri minùt 'l è mòrt clinicamènt ma par furtùna i gh la càvan a rianimàr-al. Gnû fóra da 'l uśdar, al finìs drit in parśòṅ parchè al suicìdi in Califòrgna 'l è un reàt, acsè cuma tgnir sèg dla dròga. Dave al finìs pò in un sèntar specialiśâ par tiràr-as via la dipandénsa dla dròga. Finî al tratamènt, al cantànt 'l è prònt par turnàr in studi cun i sò cumpàgn par registràr al disc nóṿ.

La ripréśa

La mènt dal grup Martin Gore a la chitàra

I Depeche Mode i pàran finî ma quànd al 14 'd Àvrìl dal 1997 a véd la luś Ultra (Da 'd là), un lavōr più madûr e nutùran di precedènt cun di braṅ trist e dark cuma The Love Thieves, a s capìs che la pensiòṅ l'è là da gnir, tant ch'l àlbum al finìs al prim pòst in dal clasìfichi ingléśi, spagnōli, śvedéśi e tedéschi, al secónd in quéli dal nòstar paéś e al quint in quéli americàni.

I prim dū sìngui tirâ fóra, prima ch'a gnis fóra al disc, i èṅ Barrel of a Gun e It's No Good, mèntar Gore al canta in dal tèrs Home, un braṅ dimóndi sintî, a und'ś an dal precedènt A Question of Lust. A gh'è anc al tèmp ad far gnir fóra un quàrt sìngul in Utóbar, Useless, cun un riff ch'al gh vèra al pòrti dal discutéchi.

Al disc al finìs cun un braṅ lugâ, al dudicéśum, Junior Painkiller.

«
What do you expect of me? What is it you want? Whatever you planned for me, I'm not the one. A vicious appetite visits me each night and won't be satisfied, won't be denied. An unbearable pain, a beating in my brain that leaves the mark of Cain, right here inside. What am I supposed to do when everything that I've done, is leading me to conclude, I'm not the one? Whatever I've done, I've been staring down the barrel of gun, is there something you need from me? Are you having your fun?»
(EN)(Barrel of a gun, 1997)
«
Cuśa t aspét-at da mè? Cuś è'l ch'at vō? Tut quèl che 't à traplâ par mè, a n sòṅ briśa quél giùst. 'N apetìt visiōś al m vèṅ a catàr tut al nòt e al n s cuntinterà minga, al n sarà briśa parâ via. Un dulōr insupurtàbil, na martlàda in dla mè tèsta ch'la m lasa al ségn ad Caîn, pròpria chè dèntar. Cuśa péns-j-a ad far quànd tut quél ch'a-j-ò fat al m fà dir ch'a n sarò briśa mè al sarnî? Tut quèl ch'a-j-ò fat basta ch'a sia, a tgniva 'd òć la cana dla pistòla. Gh'à't biśógn ad quèl da mè? Sē't drē a divertìr-at?»
(MUD)
Un cuncèrt dal 2009

P'r al fat che Gahan al n s éra minga armìs a pòst dal tut, par cla vòlta lè i Depeche Mode i n vaṅ minga in tour ma i faṅ sōl dū cuncèrt: òṅ a Lóndra e òṅ a Los Angeles, cun Dave Clayton a 'l sistetiśadōr e Christian Eigner a la baterìa. I gh turnàran pò a la granda 'l an dòp (ssanta dati in tri méś) par la prumusiòṅ dla racòlta The Singles 86>98 cla fà sù i sìngui gnû fóra in di ùltim tréd'ś an in mèś a i quài a gh'è anc al braṅ nóṿ Only When I Lose Myself.

Dòp na pàuśa ad tri an, al grup ingléś al tórna in dal 2001 cun al dècim disc in studi, Exciter, e chè a s sènt un puchinèṅ la mancànsa di arangiamènt 'd Alan. I sìngui i èṅ la sugnànta Dream on, al braṅ dance I Feel Loved, la balàda Freelove e al gòspel ad Goodnight Lovers.

«
As the darkness closes in, in my head I hear whispering, questioning and beckoning but I'm not taken in. I feel loved.»
(EN)(I feel loved, 2001)
«
Subìt dòp ch'al buj al vèṅ śò, in dla mè tèsta a sènt bacajàr, dmandàr e ciamàr ma mè a n végn briśa ciapâ sù. A sènt ch'i m vōlan bèṅ.»
(MUD)

In dal 2003 Gahan al fà gnir fóra 'n àlbum da par lò, Paper Monsters, mèntar 'l an dòp 'l è la vòlta dna racòlta ad remix, Remixes 81-04.

Playing the Angel al capulavōr

Al grup durànt al tour dal 2006, al Touring the Angel

A òt an da Ultra, cun dū racòlti in dal mèś e un disc piàt cuma Exciter a impinìr al vōd sénsa cavàr-gh-la dal tut, i sustenidōr i s dmàndan cum al sarà al disc nóṿ di Depeche Mode. Playing The Angel (Recitàr la part d'l Àngil) al vèṅ fóra in d'l Utóbar dal 2005 e 'l è un capulavōr séns àtar, cun un pachét ad canti da nuànta sparàdi tuti subìt, i sìngui A pain that I'm used to, la martlànta John the Revelator, Suffer well (prìm braṅ scrit par David Gahan sarnî cun cal còmpit lè) e Precious, cun in mèś na canta dark parfèta fata a la sò manéra, The sinner in me. Anc la secónda part dal disc la s difénd bèṅ, cun di giujèi cuma la stranìda Nothing's impossible o al pès cantâ par Gore, Damaged people. A la fiṅ a s riva a The darkest star, 'n àtar braṅ dark ch'al sèra al lavōr lasànd 'l amàr in fónd a la góla.

La cupertìna dal disc, ch'al dascór dal rapòrt fra 'l bèṅ e al mâl, Àngil (paròla dita in di braṅ Suffer Well, John the Revelator, Precious e The Darkest Star) e Diàvul, al véd un putòcio in prim piâṅ fat ad plumi e péni ciamâ Tubby Goth (Ciciòṅ gòtic) p'r al grup e Mister Feathers (Sgnór plumi) par la cà discugràfica e i fans. Martin Lee Gore in cal perìud lè 'l éra drē a lasàr-as cun sò mujér.

Par la prima vòlta, al cantànt Gahan al dà al sò cuntribùt in faś ad scritùra, cumpunénd i tèst ad Suffer Well, I Want It All e Nothing's Impossible mèntar la mùśica l'è fata par Christian Eigner e Andrew Phillpott. Tut chi atri canti, cum al sòlit, i èṅ farìna dal sac ad Martin Lee Gore.

Dal punt ad vista dal vénditi, al disc al riva dagnóra a sinc migliòṅ ad còpi, tucànd al prim pòst in clasìfica in dimóndi paéś dal nòstar cuntinènt, anc in Itâglia in dua al dvénta disc ad plàtin dòpi, quàrt marcâ p'r al grup ingléś. 'L è anc al disc dl'etichéta Mute Records più vindû di prim an Dumìla.

Dave Gahan in sal palc in dal 2010
«
By claiming God as his holy right, he's stealing a God from the Israelites, stealing a God from the Muslim too, there is only one God, through and through. Seven lies multiplied by seven multiplied by seven again, seven angels with seven trumpets, send them home on the morning train. Well, who's that shouting? John the Revelator, all he ever gives us is pain, well, who's that shouting? John the Revelator, he should bow his head in shame.»
(EN)(John the Revelator, 2005)
«
Dascurénd ad Dio cuma un sò dirìt sàcar, 'l è drē a rubàr un Dio a i ebrèi, 'l è drē a rubàr un Dio anc a 'n musulmàṅ, a gh'è un Dio sōl, adès e par sèmpar. Sèt buśìi multiplicàdi par sèt, multiplicàdi incóra par sèt, sèt àngil cun sèt trómbi, mandâ-i a cà in sal tréno dla matìna. Vêh, chi è'l quél là ch'al siga? Śvan al Cuntadōr sàcar! Tut quél ch'a ś dà 'l è dulōr, vêh, chi è'l quél là ch'al siga? Śvan al Cuntadōr sàcar! Al gh'arév d'arbasàr la tèsta par la vargóggna.»
(MUD)

Dòp la publicasiòṅ d'l àlbum, i Depeche Mode i partìsan p'r un tour in gir p'r al mónd, cun 124 tapi in tut. I rìvan anc in Itâglia, al 18 e 19 ad Favràr dal 2006 a Milàn (cun al Forum pîṅ stóp), al 16 ad Śugn dal 2006 dal nòstri bandi a Iómmla a 'l Heineken Jammin' Festival e al 17 ad Luj dal 2006 a 'l stadi ulìmpic ad Róma insém a i scuséś Franz Ferdinand in frónt a 40.000 parsòni.

In ucaśiòṅ dla tapa lumbàrda, i regìstran un DVD dòpi fat bèṅ, Touring the Angel: live in Milan, cumpagnâ anc par na selesiòṅ su CD muśicàl 'd òt braṅ, tut tirâ fóra da Playing the Angel.

«
I'm still recovering, still getting over all the suffering, more known for my anger than for any other thing but you've always tried to be by my side and catch my fall when I start to slide. If I could just hide the sinner inside.»
(EN)(The sinner in me, 2006)
«
A sòṅ incóra drē ad avér-um, a pésc incóra ad superàr tut i patimènt, cgnusû méj par la mè arlìa che par di àtar quèi ma tè 't à sèmpar fat in manéra 'd èsar da la mè banda e 'd astgnìr al mè cadùdi quand a tac a śliciàr. Se sōl a psis lugàr al pcadōr ch'a gh'ò dèntar.»
(MUD)

I an 'd adès

Fletcher al sòna in di Paéś Basc in dal 2009

Al 13 ad Nuvémbar dal 2006 al grup al s tōś dal tèmp faghénd gnir fóra na racòlta ad daśdòt cansòṅ intitulàda The Best of Depeche Mode - Volume 1 cun al braṅ inèdit, scart dal disc precedènt, Martyr.

In cal mèntar a vèṅ dada na secónda vita a i prim déś lavōr in studi, cun al canti rimixàdi e cun un bonus DVD dèntar cun di eśibisiòṅ dal viṿ, filmâ râr e di intervìsti 'd in alóra.

In dal 2007, Fletcher e Gore i s daṅ da far faghénd i deejay in soquànti tournée mèntar Gahan al dà in past a i negòsi al sò secónd lavōr da sulìsta, al disc Hourglass.

P'r avér un disc nóṿ, al grup al fà spétar al 17 'd Avrìl dal 2009 quand Sounds of the Universe (I sòṅ d'l Univèrs) 'l è a dispuśisiòṅ in di negòsi dū méś dòp al sìngul Wrong ch'al fà gnir in mènt al vèć braṅ Barrel of a Gun. Al vìddeo dla canta al fà gnir al magòṅ dabòṅ: 'n óm in camìśa e cravàta ligâ e cun na mascra in sal grugn 'l è custrét a giràr ad nòt in màchina a cûl indrē in séns cuntràri p'r al stradi ad Los Angeles, dal tut imputènt, miténd sóta tut quél ch'a cata in cal mèntar e stablénd-as a la fiṅ atàc a un furgòṅ.

I braṅ dal disc i èṅ a firma ad Martin Lee Gore a part Hole to Feed (àtar sìngul insém a Fragile Tension e Peace), Come Back e Miles Away/The Truth is fat, incóra na vòlta, par David Gahan insém a Christian Eigner e Andrew Phillpott. Al disc 'l à vindû da piò ad tri migliòṅ ad còpi in tut, restànd al prim pòst in Itâglia par dū stmani.

«
I was born with the wrong sign, in the wrong house with the wrong ascendancy, I took the wrong road that led to the wrong tendencies, I was in the wrong place at the wrong time for the wrong reason and the wrong rhyme on the wrong day, of the wrong week.»
(EN)(Wrong, 2009)
«
A sòṅ nâ in dal ségn sbaliâ, in dla cà sbaliàda cun 'l asendènt sbaliâ, a-j-ò ciapâ la strada sbaliàda ch'la m à purtâ a di cumpurtamènt sbaliâ a 'l mumènt sbaliâ, p'r al mutìṿ sbaliâ e cun la rima sbaliàda, in dla giurnàda sbaliàda in dla stmana sbaliàda.»
(MUD)

Al 14 ad Maǵ dal 2009, prima 'd un cuncèrt ad Aténe, a Dave a gh vèṅ catâ un càncar a la psiga dl'urìna. Uperâ in présia, al s rimét a pòst e al pōl cuntinuàr al tour mundiàl dal grup, rivànd anc a Bulógna al 25 ad Nuvémbar.

Al 3 ad Śugn dal 2011 al grup al fà gnir fóra la sò secónda racòlta ad remix, Remixes 2: 81–11, in dū versiòṅ, quéla nurmàla cun trédas braṅ dèntar, e quéla speciàla cun 37 cansòṅ in tri disc.

Furmasiòṅ

Al frontman di Depeche Mode, Dave Gahan

Quéla 'd adès

Ex cumpunènt

Discugrafìa

Àlbum

  • Speak & Spell (1981)
  • A Broken Frame (1982)
  • Construction Time Again (1983)
  • Some Great Reward (1984)
  • Black Celebration (1986)
  • Music for the Masses (1987)
  • Violator (1990)
  • Songs of Faith and Devotion (1993)
  • Ultra (1997)
  • Exciter (2001)
  • Playing the Angel (2005)
  • Sounds of the Universe (2009)
  • Delta Machine (2013)
  • Spirit (2017)
  • Memento Mori (2023)

dal Viṿ

  • 101 (1989)
  • Songs of Faith and Devotion Live (1993)
  • Touring the Angel: Live in Milan (2006)
  • Tour of the Universe: Barcelona 20/21.11.09 (2010)
  • Live in Berlin (2014)
  • Live Spirits Soundtrack (2020)

Racòlti

  • People Are People (1984)
  • The Singles 81→85 (1985)
  • Catching Up with Depeche Mode (1985)
  • Greatest Hits (1987)
  • The Singles 86>98 (1998)
  • The Singles 81>98 (2001)
  • Remixes 81–04 (2004)
  • The Best of, Volume 1 (2006)
  • Remixes 2: 81–11 (2011)

Sìngui

An Sìngul Disc
1981 Dreaming of Me Speak & Spell
New Life
Just Can't Get Enough
1982 See You A Broken Frame
The Meaning of Love
Leave in Silence
1983 Get the Balance Right!
Everything Counts Construction Time Again
Love, in Itself
1984 People Are People Some Great Reward
Master and Servant
Blasphemous Rumours/Somebody
1985 Shake the Disease The Singles 81→85
It's Called a Heart
1986 Stripped Black Celebration
A Question of Lust
A Question of Time
But Not Tonight
1987 Strangelove Music for the Masses
Never Let Me Down Again
Behind the Wheel
1988 Little 15
Strangelove '88
1989 Everything Counts (Live) 101
An Sìngul Disc
1989 Personal Jesus Violator
1990 Enjoy the Silence
Policy of Truth
World in My Eyes
1993 I Feel You Songs of Faith and Devotion
Walking in My Shoes
Condemnation
1994 In Your Room
1997 Barrel of a Gun Ultra
It's No Good
Home
Useless
1998 Only When I Lose Myself The Singles 86>98
2001 Dream On Exciter
I Feel Loved
Freelove
2002 Goodnight Lovers
2004 Enjoy the Silence 04 Remixes 81–04
2005 Precious Playing the Angel
A Pain That I'm Used To
2006 Suffer Well
John the Revelator/Lilian
Martyr The Best of, Volume 1
2009 Wrong Sounds of the Universe
Peace
Perfect
Fragile Tension/Hole to Feed
2011 Personal Jesus 2011 Remixes 2: 81–11

Vìddeo

  • The World We Live In and Live in Hamburg (1985)
  • Some Great Videos (1985)
  • Strange (1988)
  • 101 (1989)
  • Strange Too (1990)
  • Devotional (1993)
  • The Videos 86>98 (1998)
  • Some Great Videos 81>85 (1998)
  • One Night in Paris (2002)
  • Videos 86>98+ (2002)
  • Touring the Angel: Live in Milan (2006)
  • The Best of - Volume 1 (2006)
  • Tour of the Universe: Barcelona 20/21.11.09 (2010)
  • Live in Berlin (2014)
  • Video Singles Collection (2016)
  • Spirits in the Forest (2020)

Culegamènt estéran