Caràter (psicologìa)

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn

I quàter tip ed personalitê cum i gniven pinsê na volta, quèl rabî, quèl pecundrìec, quèl surgnòun e quèl pin ed sanghev.

Al caràter^[1] (carattere in itagliàṅ) 'l è cl insèm ed capacitê e 'd virtù 'd un cristiàṅ ch'i diferìsen la só personalitê da quèla 'd chièter.

Manéri ed dir

(CARPŚ) Al gh'à al só caràter, 't en gh'pō fèr gnint! (IT) Ha il suo carattere, non puoi farci niente!
(CARPŚ) 'L è 'n òm ed caràter,^[2] (IT) È un uomo fermo, galantuomo.
(CARPŚ) La gh'à un fat caraterèin!^[3] (IT) Ha un tale caratterino!
(CARPŚ) Al gh'à un caràter tùt per só còunt, (IT) Ha un carattere molto particolare.
(CARPŚ) Col caràter 't et càt, te 'rmagnarê put, (IT) Col carattere che ti ritrovi, rimarrai scapolo.
(CARPŚ) Te gh'ê pròpia un bèl caràter!! (IT) Hai proprio un caratteraccio!!
(CARPŚ) Al gh'à un caràter ed merda! (IT) Ha un carattere di merda!!

Vōś lighèdi

personalitê

Èter progêt

Wikimedia Commons contiene file multimediali su Caràter (psicologìa)
Wikizionario contiene la voce di dizionario «Caràter (psicologìa)»

Colegamèint estèren

(IT) La vóś in sìm'a 'l vocabolàri Treccani.
(IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sim'a etimo.it.

Noti e referèinsi

↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e dl'Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „caraater”.
↑ Ibidem, a s escrìv: „òmm èd caraater”.
↑ Ibidem, a s escrìv: „la gh à un caraterèin!”.

[1] (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e dl'Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „caraater”.

[2] Ibidem, a s escrìv: „òmm èd caraater”.

[3] Ibidem, a s escrìv: „la gh à un caraterèin!”.

[1]

[2]

[3]