Bellissima
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Bellissima
| ||
 La Magnani e Walter Chiari in na figùra dal film | ||
| Belìsima 1951 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Luchino Visconti | ||
| Scritōr: Cesare Zavattini • Suso Cecchi D'Amico Francesco Rosi • Luchino Visconti | ||
| Atōr: Anna Magnani • Walter Chiari • Tina Apicella Gastone Renzelli • Tecla Scarano • Lola Braccini Arturo Bragaglia • Nora Ricci • Teresa Battaggi Linda Sini • Gisella Monaldi • Luciana Ricci | ||
| Müsica: Franco Mannino | ||
| Léngua: Itagliàṅ | ||
| Dürä dal film: 102 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia | ||
Bellissima (Belìsima) 'l è 'n film dramàtic dal 1951 in biànc e nég'r ad Luchino Visconti.
Al film 'l è stâ sarnî p'r èsar mis in di sènt film itagliàṅ da tgnir dacàt méntar l'Anna Magnani l'à vins al Nàstar 'd argìnt par cla pelìcula chè.
Sunt
La Maddalena Cecconi (Anna Magnani), dóna dal pòpul, la viṿ a Róma insém a sò marè Spartaco (Gastone Renzelli) e a la sò putìna Maria (Tina Apicella). Un dè la sènt a la ràddio ch'al regìsta Alessandro Blasetti (Alessandro Blasetti) al pésca na baghéta p'r un film ch'al gh'à da giràr. La Maddalena la gh pòrta sò fiōla subìt parchè la vrév ch'la putìna la gh'is un futûr più bèl dal suo e in dal mónd dal spetàcul anc parchè a lē da śōvna a gh'è andàda mâł. Dimóndi atri madri i faṅ cumpàgn mént'r al sò vśini 'd cà i rìd'n ad lē anc parchè la Maria la n è minga ch'la sia un caplavōr 'd armàgn'r-ag.
La sgnōra Cecconi la fà incòsa par dar a la fiōla tut 'l ajùt ch'a gh vōl. Cun di sacrifìsi la gh tōś na mistra 'd recitasiòṅ, un futógraf e la gh fà far di cōrs ad balét ma i bèsi i èṅ pôc e pò la Maria l'è anc un pò ingarlìda e la n gh'à mia tut c'l interès. Un dè a Cinecittà la Maddalena la cgnós Alberto Annovazzi (Walter Chiari) ch'al gh diś 'd ès'r òṅ ch'al lavōra c'n al regìsta. In cambi ad da quàlc paròla bòna in favōr ad sò fiōla, lò al gh dmanda sinquànta-mila franc ma pò, invéci ad jutàr-la, al i spénd par tōr-as na Lambretta. Al dè dal pruvèṅ la Maddalena la gh la cava a fadìga a insfilsàr-'s in sala par védar la próa dla sò putìna ma chi lē, imbambulàda e imbalsàda, la fà na figùra 'd mèrda e pò la s mét a piànśar méntar tut i gh rìd'n adòs.