San Zemiàn
Artéccol in dialètt mudnés
Sàn Žemiàn (Cugnìnt, 312 – Mòdna, 397), l'è stê väschev ed Mòdna e al vin cunsiderè un sànt da la Césa Catòlica.
L'è al sant protetór ed Mòdna e la sô fèsta l'è al 31 ed žnèr.
La vétta
[modifica | mudéfica la surzéia]
Žemiàn l'éra ed famìa romàna. Al fò al diàcon dal väschev Antonio e al dvinté väschev quànd Antonio al muré. Al fò un ämm vutè a la religiòun, i fedél i l'arcórden pr'al potér ch'a s'giva ch'al gh'éssa sui dièvel; al fò per quäst ch'al gné ciamê a la córt ed Costantinòpoli, in-do l'andé a curèr la fióla dl'imperatór Gioviano. In dal 390 l'andé a un cuncéli cun Sant'Ambròš còuntra i ariàn: turnè indrê al s'fé aiutèr còuntra l'erešìa da di èter väschev ed la Rumàgna.
Miràcol
[modifica | mudéfica la surzéia]In pió dal viàž per curèr la fióla dl'imperatór, Sàn Žemiàn l'è cgnussù per èter dû miràcol.
In dal 452 Attila, al "flagèl ed Dio", gnù žò in Itàlia dal Vènet, al s'avšiné a Mòdna e al minaciò ed mätterla a fèr e fógh: i Mudnéš i dmandén aiùt a Sàn Žemiàn che cun del preghièr al fé gnìr žò la fumàna a lughèr la zitê: Attila a-n la vdé e al turnè indrê.
L'èter miràcol al fò quànd, in dal 1511, i francéš cmandè da Carlo d'Amboise i éren pròunt a atachèr Mòdna: la nòt tra 'l 17 e 'l 18 ed fervèr Sàn Žemiàn al s'parè davànti ai òç di francéš cùn l'aspèt dal dièvel. Inspavintè da ste apariziòun al capitàni e i suldè i scapén vìa a gàmb in spàla vérs Rubéra; e dimändi i murén andghè in Sèccia. Pòch tèimp däp anch al cmandànt al s'mazè a Curäžž.
Lébber
[modifica | mudéfica la surzéia](manca):
- G. Boccolari, Aspetti di religiosita popolare nel culto di San Geminiano e di altri santi del modenese , Modena, ENAL-Universita del tempo libero, 1966.
- J. Molza, Alcuni miracoli e fatti all'ombra di San Geminiano, Modena, Stig, 1981.
- W. Montorsi, Geminiano e Zenone: due santi per una leggenda: con un cenno sulla Civitas Geminiana , Modena, Mucchi, 1993.