Quando le donne si chiamavano madonne
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Quando le donnesi chiamavano madonne | ||
 Peter Berling e la Fenech in na figùra dal film | ||
| Quànd cal dóni i s ciamàvan madóni 1972 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Aldo Grimaldi | ||
| Scritōr: Aldo Grimaldi Gianni Grimaldi • Giovanni Boccaccio | ||
| Atōr: Vittorio Caprioli • Edwige Fenech • Don Backy Stefania Careddu • Jürgen Drews • Carlo Sposito Antonia Brancati • Mario Carotenuto • Peter Berling Francesca Benedetti • Carlo De Mejo • Paolo Turco | ||
| Müsica: Giorgio Gaslini | ||
| Léngua: Itagliàṅ • Germàgna Òvest | ||
| Dürä dal film: 100 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia | ||
Quando le donne si chiamavano madonne (Quànd cal dóni i s ciamàvan madóni) l'è na cumèdia spurcaciòna dal 1972 'd Aldo Grimaldi ch'la tōś ispirasiòṅ da gl'òpri ad Giovanni Boccaccio.
A 'l èstar i al cgnósan cuma “Cuando las mujeres se llamaban madonas” in Spaggna e “Der Pfaffenspiegel” in Germàgna.
Sunt
I śōvan Gisippo (Carlo De Mejo), Ruberto (Jürgen Drews) e Tazio (Paolo Turco) i rìv'n a Prâ par védar bruśàr in sal rōg la Giulia Varrone (Edwige Fenech) parchè chi lē l'iva mis i còran a sò marè Romildo (Peter Berling) esénd che lò 'l è pìgar e anc c'n al mâł dla lumàga. A 'l ùltim la dóna la tira fóra gl'ungi par difénd'r-as, dgénd che se lē l'à fat la purcùsa la 'l à fat c'n un purcùs sò para dònca in dal fōg a gh sarév da mét'r anc c'l àtar e minga sōl lē. Al giùdas al gh dà ragiòṅ e al gh dà acsè 'l parmés ad pruàr a ciulàr incóra na vòlta par far védar ch'l è tuta cólpa 'd sò marè.
P'r al fat che òṅ di tri śuvnòt 'l à dâ 'l sò apòǵ a la Giulia, i ragàs i vèn'n invidâ a cà dal sîṅ ad Romildo in dua i càt'n ucaśiòṅ ad far i malnét dimóndi parchè là a gh'è tri fémni a dispuśisiòṅ, la Peronella (Eva Garden), la Francesca (Stefania Careddu) e la Lucia (Antonia Brancati). La prima l'è na ninéta 'd suo e dònca 'l è fàcil da purtàr-'s a lèt, chi atri dū invéci i gh'aṅ paùra dal sès parchè la prima l'è fiōla 'd un frâ dimóndi gelóś, anc se pò 'l è 'n gusadōr ad nascòst, méntar l'ultma la tîṅ luntàṅ chi óm. Par cavàr-'g-la listés a far-'s-li, i dū ragàs i s travistìsan da dóni e 'l śōg 'l è fat.
Gisippo, Ruberto e Tazio, dòp avér ciulâ a la granda, i ringràsian Madóna Giulia che, par salvàr-as, la decìd 'd andàr a lèt a sò vòlta prima cun Marcuzio dei Lucani (Don Backy) e pò anc c'n al giùdas Don Cecco (Vittorio Caprioli).