Vai al contenuto

Pèder

Da Wikipedia.

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Soquànt pèder col só carusèini coi putèin, tolt śò in dal śnêr 1969.

Al pèder (padre in itagliàṅ) 'l è 'l genitōr mâsć di só fiō.
La socetê la pèinsa che 'l pèder al sìa sèimper al marì dla mèder, e a gh'fà anc còmed pinsèr-la acsè. Na quelc volta a s dà 'l chêś che 'n pèder 'l àpia adotê i só fiō, mo per la lēś 'l è 'l stès lavōr.
In famìja, afetivamèint al s ciàma "papà".

Na quelc volta i s pólen ciamèr acsè anc di religiōś c'm'autoritê spirituèli, o di ideadōr ed pinsèdi e 'd descuvèrti impurtànti 'd lung a 'l tèimp.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) 'L è tùt só pèder! (IT) È tutto suo padre!
  • (CARPŚ) 'L è só pèder nê e caghê![1] (IT) (lett.) È suo padre nato e cagato, (fig.) È suo padre sputato!
  • (CARPŚ) Un pèder al mantìn sêt fiō, sêt fiō i n'mantìnen minga un pèder,[2] (IT) Un padre mantiene sette figli, ma sette figli non mantengono un padre.
  • (SPIL) Fê-m’ al piaśër, supêder, andê-m’ a tör źò d’ ind’ al tasêl un fās e soquānt pêz e-d’ lègna! (IT) Fatemi il favore, padre (dei miei figli), andatemi a prendere giù dalla legnaia una fascina e alcuni pezzi di legna![3]


Vōś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) In "Al Śòv", ed Carlo Contini, Chèrp, 1972, paǵ. 286, a s escrìv: „L’è sò peder nè e caghè”.
  2. (CARPŚ) e (IT) In dal Dizionario del dialetto carpigiano, ed G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „Un pèeder al mantìin sèet fióo, sèet fióo i n mantiinenmìa un pèeder”.
  3. (SPIL) e (IT) "Vocabolario del dialetto spilambertese" ed Renato Peri, Mòdna, 2009.