Dintéra

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn

Na dintéra intéra col dō perti 'd sóver e 'd sòta.

La dintéra^[1] (dentiera in itagliàṅ) l'è na śunta 'd dèint fint in dla bòca quand a s egh 'n à pôc o anc ch'i gh'calìsen dal tùt.

Quand a s śunta sōl soquànt dèint, dòunca la dintéra la s armìsćia ai dèint vēr dàint'r in dla bòca, tulènd-i strìc cun di pèren 'd asêr, altrimèinti s'la gh'à da stèr a 'l post ed tùta na dintadùra ch'la gh'chela, alóra la dintéra la impinìs tùta la bòca.

Manéri 'd dìr

(EGL) Sàinsa dintéra a n's magna, (IT) Senza dentiera non si mangia.^[2]

Vōś lighèdi

Èter progêt

Wikimedia Commons contiene file multimediali su Dintéra
Wikizionario contiene la voce di dizionario «Dintéra»

Colegamèint estèren

(IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
(IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.

Noti e referèinsi

↑ (MUD) e (IT) In dl "A m'arcòrd - Dizionario enciclopedico del dialetto modenese", dal Sander Bellèi, Frèra 1999, la dintéra la s cata anc ciamèda la "biasadóra".
↑ (EGL) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" dal G. Malagoli e dl'A. M. Ori, Mòdna, 2011 a s escrìv: „Sèinsa dintéera a n s maagna”.

[1] (MUD) e (IT) In dl "A m'arcòrd - Dizionario enciclopedico del dialetto modenese", dal Sander Bellèi, Frèra 1999, la dintéra la s cata anc ciamèda la "biasadóra".

[2] (EGL) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" dal G. Malagoli e dl'A. M. Ori, Mòdna, 2011 a s escrìv: „Sèinsa dintéera a n s maagna”.

[1]

[2]