Conviene far bene l'amore
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Conviene far bene l'amore
| ||
 L'Agostina Belli in na figùra dal film | ||
| A cunvîṅ 'l amōr far-al bèṅ 1975 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Pasquale Festa Campanile | ||
| Scritōr: Ottavio Jemma • Pasquale Festa Campanile | ||
| Atōr: Gigi Proietti • Agostina Belli • Eleonora Giorgi Christian De Sica • Mario Scaccia • Adriana Asti Quinto Parmeggiani • Mario Pisu • Oreste Lionello | ||
| Müsica: Fred Bongusto | ||
| Léngua: Itagliàṅ | ||
| Dürä dal film: 106 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia | ||
Conviene far bene l'amore (A cunvîṅ 'l amōr far-al bèṅ) l'è na cumèdia fantàstica dal 1975 ad Pasquale Festa Campanile trata da 'n sò rumànś umònim ch'al dróa 'l teurìi dal cirùśig austrìac Wilhelm Reich.
In dal film, cgnusû a 'l èstar c'n i tìtui ad The Sex Machine e 'd Love and Energy, l'Agostina Belli l'è ardupiàda par la bulgnéśa Ada Maria Serra Zanetti par dar-ag 'n asènt emigliàṅ da purcùsa.
Sunt
Durànt i an Dumìla la Tèra la s è ardùda in na pîna criśi energètica, la gint la s mōṿ in bicicléta, a cavàl o cun dal màchini a véla, i televiśōr i n dróan piò e 'l lampadìni 't li cat sōl in di fèr vèć o da 'l antiquàri. I siensiâ i próan a strulgàr dal sulusiòṅ ma a n gh'è gnint da far.
A 'l prufesōr Enrico Coppola (Gigi Proietti) a gh'è vgnuda però n'idéa, qvéla 'd dasfrutàr l'energìa ch'a s fórma durànt i rapòrt sesuài miténd sóta i stramàs di aparéć magnètic. 'L à bèla vist che la sò teurìa la gh'à ciapâ quànd dū di sò asistènt, al dutōr Spina (Franco Agostini) e 'l dutōr Bini (Gino Pernice), i aṅ mis al maṅ adòs a na sò infarméra, la Piera (Eleonora Giorgi), faghénd impisàr na lampadìna.
Par far di àt'r esperimènt più impurtànt al gh'à da catàr di sugèt dimóndi malnét e visiós parchè al vōl védar s'al gh la cava a impisàr un lampadàri o 'n cundumìni adiritùra. Drùand dal risérchi dla pulisìa, Coppola al bèca dū tisi ch'i farév'n a 'l caś suo, la raśdóra c'n òt fiōi Francesca Renzi (Agostina Belli) e Daniele Venturoli (Christian De Sica), òṅ ch'al lavóra in 'n albêrg faghénd cuntènti tut al turìsti e 'l dóni di servìsi. Par purtàr-i in dal sò uśdàł al i imbarèla cun la caròsa dl'ambulànsa.
Al marè dla Francesca (Quinto Parmeggiani), par far-ag pasàr méj al tèmp, al gh pòrta un sibiōl a bèc ch'a lē a gh piàś tant sunàr che quànd la fà dal mùśichi ad Mozart a i óm a gh fà efèt subìt. 'L è qvél ch'a sucéd anc a Daniele, la malnéta la gh lasa far e la curènt la taca a giràr in di sircùit ch'l è 'n piaśēr. Na vòlta guarìda, dòp na stmana, la dóna la tórna a cà ma la n è mia cuntènta, piutòst la s tira na smartlàda a na còsa par turnàr a 'l uśdàł da 'l sò amànt. Quànd Daniele 'l al vîṅ a savēr al fà cumpàgn schisànd-as na maṅ cun na préda.