Velèta
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
La velèta l' è cal vêl cìc (giùst 'na strìsa) ch' a s' puntèva, infìn a soquànt an fà, in 'na manéra anca pruviśòria, in dal caplèin dal dòni ch' la gh' piaśìva. In di fàt, un quelc e-cmànd 'dla mòda 'd fin Otsèint e inìsi Nóṿsèint al permitìva e ind un quèlc chèś (cumemorasiòun d' un defùnt) 'l eśortèva, chél dòni ch' i vlìven èser dimòndi precìśi, a druèrla. Al dè 'd incō però, 'l è 'n acesòri ch' al n' s' dróva piò.
La psìva èser tisùda cuma un pìs u anca 'n tùl uvrè e 'd séda u in tùt i chèś 'd un fîl alśér.
Vóś lighèdi
Èter prugèt
Wikimedia Commons contiene file multimediali su Velèta
