Il castello dalle porte di fuoco
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Il castello dalle porte di fuoco
| ||
 La Belli e Carlos Quiney in na figùra dal film | ||
| Al castèl da 'l pòrti 'd fōg 1970 | ||
|---|---|---|
| Regìa: José Luis Merino | ||
| Scritōr: María del Carmen Martínez Román Enrico Colombo • José Luis Merino | ||
| Atōr: Erna Schurer • Carlos Quiney • Agostina Belli Enzo Fisichella • Cristiana Galloni • Franco Moraldi Mariano Vidal Molina • Antonio Jiménez Escribano | ||
| Müsica: Luigi Malatesta | ||
| Léngua: Itagliàṅ | ||
| Dürä dal film: 98 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia • Spaggna | ||
Il castello dalle porte di fuoco (Al castèl da 'l pòrti 'd fōg) 'l è 'n film ad scarésa gòtic itagliàṅ e spagnōl dal 1970 ad José Luis Merino prudót par Roger Corman.
Sunt
Al baròṅ Janos Dalmar (Carlos Quiney) 'l è śōvan, 'l è bèl, 'l è put, 'l è pîṅ ad bèsi, al vistìs bèṅ, al viṿ in un castèl, 'l è 'n óm ad putēr, al dà dal vò a la gint cuma i óm ad na vòlta e 'l dascór cuma 'n persunàǵ di rumànś. A s capìs bèṅ dònchina che tut cal dóni i śbàvśan par lò cuma la sò èx muróśa Olga (Cristiana Galloni), ch'la farév incòśa par turnàr fra i sò bras, e la dóna di fat fiōla dal majurdòm (Antonio Jiménez Escribano), la Cristiana (Agostina Belli).
La sò gint però la gh spatégla cóntar da quànd l'à fat a mènt che tut al ragasōli ch'i èṅ andàdi a lèt sèg i èṅ pò stadi catàdi masàdi cun dal bruti śgranfgnàdi adòs cuma se 'l baròṅ al li is prima viuentàdi e pò lasàdi in past a i sò cagnàs négar. 'L ispetōr dal pòst (Mariano Vidal Molina) però al n pōl far gnint parchè al n gh'à minga dal próvi cónt'r ad lò.
Un dè a riva in paéś na dutōra in chìmiga, l’Ivanna Rakowsky (Erna Schurer), ch'la gh'à da tacàr a lauràr par Janos a 'n prugèt par la ricustrusiòṅ di tesû umàṅ. Scarusàda a 'l castèl da 'n vilàṅ (Ezio Sancrotti) ch'al n è gnanc bòṅ ad scrìv'r al sò nóm, la dóna la vîṅ a savēr da lò ch'a s diś ch'al baròṅ al sia respunsàbil dla mòrt ad sò fradèl più grand Igor (Enzo Fisichella) ch'l è mòrt bruśa viṿ soquànt tèmp prima. L’Ivanna la taca subìt servìsi avénd-ag cóntar l’Olga e la Cristiana ch'i èṅ gelóśi 'd lē parchè l'è na bèla dóna. Janos 'l è dimóndi cuntènt ad lē ma 'l gh pruibìs 'd andàr a védar cuś a gh'è in dl'ala dal castèl in du sò fradèl al fava di esperimènt e 'l gh'à abû cla daśgràsia là c'n al fōg.
Na nòt l’Ivanna la gh'à 'n arbgàt in du la s insùnia che 'n brut móstrar al gh faga dal carési méntar lē l'è ligàda nuda a na tavla 'd légn.