Guàsa

Da Wikipedia.

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Na parpàja cun la guàsa adôs.
Dal gòsi 'd guàsa pugèdi in sìm'a dl'èrba.
Na tralèda 'd lung a na strèda 'd canpàgna, cun impichèdi el guslèini dla guàsa.

La guàsa (rugiada in itagliàṅ) l'è cla formasiòun ed tanti guslèini 'd àqva, cichìni o più grósi, atâc a di quêl fóra del , quand in dla nôt a gh'è stê dl'umiditê e questa chè la s condàinsa in dal catèr dal superfìsi pôc più frèdi 'd lē, mo minga frèdi sòt'a śèro, che senò a gh'gnarèv la galavèrna.

Manéri 'd dìr

  • (EGL) Mulèr ûn ala guàsa[1], (IT) (lett.) Mollare uno alla guazza, (fig.) Lasciare qualcuno in gravi difficoltà.

Vōś lighèdi

Èter progêt

Ligàm estèren

  1. (EGL) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna 2011.