Amarcord
|
C'l artìcul chè 'l è scrit in
Miranduléś |
 Amarcord
| ||
 La Magali Noël in na figùra dal film | ||
| A m arcòrd 1973 | ||
|---|---|---|
| Regìa: Federico Fellini | ||
| Scritōr: Federico Fellini • Tonino Guerra | ||
| Atōr: Bruno Zanin • Armando Brancia • Magali Noël Giuseppe Ianigro • Nando Orfei • Ciccio Ingrassia Alvaro Vitali • Donatella Gambini • Pupella Maggio Maria Antonietta Beluzzi • Antonino Faà di Bruno Stefano Proietti • Josiane Tanzilli • Marcella Di Folco | ||
| Müsica: Nino Rota | ||
| Léngua: Itagliàṅ • Emigliàṅ e Rumagnōl | ||
| Dürä dal film: 127 minüt | ||
| Nasiōṅ: Itàglia • Frància | ||
fago i matóni anca mè, mo la caśa mìa indóv'è?»
Amarcord (A m arcòrd) 'l è 'n film franco-itagliàṅ dal 1973 ad Federico Fellini ch'l à vins al Prèmi Òscar dal 1975 p'r al mijór film furastēr. 'L è stâ preśentâ fóra cuncōrs a 'l 27śum Fèstival ad Cannes.
La paròla Amarcord, ch'a vōl dir „A m arcòrd“ in Emigliàṅ e Rumagnōl, literalmènt „iomiricordo“, 'l è dvintâ un neulugìśum dla léngua itagliàna p'r indicàr quànd òṅ 'l arcòrda i tèmp indrē vlénd ch'i n fùsan mai pasâ. Fellini al vliva catàr na paròla sōla ch'la misćìs insém “amàr” (in dal sèns ad “vlēr bèṅ”), “cōr”, “arcòrd” e “amàr” (in dal sèns ad “gust”), dònca al gh l'à pròpria cavàda.
Al film, ch'al gh'à na lucandìna e di tìtui ad cô òpra dal gràfic americàṅ John Alcorn, 'l è stâ sarnî p'r èsar mis in di sènt film itagliàṅ da tgnir dacàt e anc in dla lista di „1001 film ch'at gh'à da védar prima 'd murìr“[1].
Sunt
Al film 'l è ambintâ a Rèmin fra la Primavéra dal 1932 e qvéla d'l an dòp, durànt al regìm fasìsta in Itâglia. In dal bōrg ad San Giugliàṅ i èṅ drē a festegiàr la fugaraza in dua a s "bruśa la vècia" par purtàr bòṅ. Par la piàsa i pàsan pò da 'd lè anc al màchini dla sètma edisiòṅ dla Mila Mii.
Titta (Bruno Zanin) 'l è 'n śuvnòt ch'al và a scōla e ch'al viṿ in cà insém a sò pàdar Aurelio (Armando Brancia), sò màdar Miranda (Pupella Maggio), sò nunòṅ (Giuseppe Ianigro), sò fradèl pìcul Oliva (Stefano Proietti) e sò sîṅ Pataca (Nando Orfei). Al gh 'n à anc 'n àtar, Teo (Ciccio Ingrassia), in manicòmi. Insém a i sò amìg ad scōla al s fà al pugnéti in garàǵ pinsànd a la Gradisca (Magali Noël), na puta ch'la pésca marè insugnànd-as Gary Cooper e ch'la gh'à 'n cûl da 'lcàr-'s i barbìś, e la dóna dal paltèṅ (Maria Antonietta Beluzzi) ch'la gh'à dū téti grôsi cuma di mlòṅ. In sità a gira p'r al stradi anc la Volpina (Josiane Tanzilli), na rója ch'la gh cata gust a far-al cun tut esénd quàl lè al sò ciòld fis.
Un dè la famìja ad Titta al và a tōr c'n un carét tirâ da 'n cavàl al sîṅ Teo ma quàl lè, dòp ès'r-as pisâ in dal braghi, al mónta insìma a 'n àrbul ad mugnàghi e al taca a sigàr par tut al dè «A vój na dóna!» in fin tant che qvéi dal manicòmi i al vén'n a tōr. Un dè a sa spóśa anc la Gradisca.
Culegamènt estéran
Nòti
- ↑ 1001 film ch'at gh'à da védar prima 'd murìr Lìb'r ad Steven Jay Schneider