Alfredo Zerbini

Artìcol in dialètt pramsân

Alfredo Zerbini (in dialètt: Zerbén) l' è stè un poeta dialetäl pramzan.

Vitta

L'è nassù a Pärma al 9 äd znär dal 1895 e al gh'è mort al 29 novembor dal 1955

So pädor Napoleón l'era fornär. A vint an Alfredo l'à fat le guéra e al s'è buschè na ferida. Pò l'è dvintè lavorant äd biblioteca e l'à andè a Turén, a Venesia e finalment a la Biblioteca Palaten'na 'd Pärma.

Còl ch' là scritt

Al sò primm libbor da poeta l'è stè "La Congiura dei Fevdatéri", gnu fóra dal 1947 con un gran sucés. Al famoz méstor Ildebrando Pizzetti l'à muzichè adiritura tri sonètt äd la Congiura. Dal 1953 è gnu fóra "Sott'al Torri di Pavlot",27 poezii con un "Preluddi ataca al fógh". Dal 1954 l'à publichè "Nòta d'Agòst", na novéla dedicäda propia al méstor Pizzetti. Dal 1957, che lu l'era bél e mort, i gh'àn publichè "I me ragas", ilustrè da Latino Barilli. Dal 1965 i àn racolt insèmma "Tutte le poesie".

La sò importansa in t'la cultura 'd Pärma

Zerbén l'era vón 'd chi socialista ch'i cardèvon ch'a 'n gh'fiss gnent äd mäl a essor socialista e anca cristiàn, anca se la Cesa l'era contraria. Donca in t'il so poezii a s'vèdda chi du aspét chi insèmma. Al so dialètt l'è parfét parchè 'l drova tuti il paroli e j espresión pu naturäli 'd la so genta. Il poezii pu conosudi incó j én fòrsi "La gòssa" e "La bugäda", indò ataca a la blèssa dal dialètt gh' è tut un studi di caràtor ch' l'è meraviglioz.