Mattina (Ungaretti)
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Mattina, Matèina in carpśàṅ, l'è na poveśìa scrìta da Giuseppe Ungaretti in dal śnêr dal 1917 e tolta dèinter in dla só racòlta L'allegria di naufràgi in dal 1919.
La poveśìa la gniva scrìta da 'l Ungarèti in dal mèinter ch'l era vìa a cunbàter in dla Prìma Guèra mondiêl, e la racòlta L'allegria ch'la la tìn, la descòr a 'l masim grêd edla só esperiìnsia a 'l fròunt. In cla poveśìa chè, dimòndi curta, ch'la dróva dagli analogìi[1], a s dà riśèlt ed c'ma nuèter cristiàn a psòma tōr sù di lavōr bē da quêl ch'l è dimòndi più grand e bêl che nuèter.
«
M'illumino
d'immenso»
d'immenso»
(IT)(Mattina, Giuseppe Ungaretti, 1917)
«
(lett.) A ciâp dla lûś
'd imensitê»
/
«(lett.) A 'm inpìi
'd imensitê
/
«(figurê) A 'm argiulìs
'd imensitê»
'd imensitê»
/
«(lett.) A 'm inpìi
'd imensitê
/
«(figurê) A 'm argiulìs
'd imensitê»
(CARPŚ)
Bibliugrafìa
- ↑ (IT)"Testi e lineamenti di letteratura italiana ed europea" ed M. Pazzaglia, 3rs evlùm, Bulògna, 1981.
Vóś lighèdi
Colegamèint estèren
- (IT) Soquànt agìnt ch'i réciten la poveśìa in dal youtube.