Spiùra

Da Wikipedia.

C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn Emiliàn

Un śuvnôt cun dla spiùra in dla schìna, drē a gratères.
Un koàla drē a gratèrs al śnôć.

La spiùra (prurito in itagliàṅ)[1] 'l è 'n psigōr sutîl in sìm'ala pèla ch'a s gh'à da gratères subìt.

Manéri 'd dir

  • (CARPŚ) Avér-eg spiùra, (IT) (lett.) Avere prurito, (fig.) Essere eccitati[2].
  • (CARPŚ) Avér-eg spiùra a 'l màṅ, (IT) (lett.) Avere prurito alle mani, (fig.) Volere fare a botte[3].
  • (CARPŚ) Al più bel dòun 'd natùra 'l è 'd gratèrs indû 'fà spiùra, (IT) Il più bel dono di natura è di grattarsi dove c'è prurito[4].

Tiritéra

«Spiùra a 'l nêś,
o ràbia o pùgn o bêś,
o lettra o nuvitê da 'rivèr,
o ràbia da sćianchèr.»

Vōś lighèdi

Èter progêt

Colegamèint estèren

Noti e referèinsi

  1. (CARPŚ) e (IT) Dizionario del dialetto carpigiano, ed G. Malagoli e A. M. Ori, Mòdna, 2011.
  2. Ibidem.
  3. Ibidem.
  4. Ibidem.