Platån

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Bulgnaiṡ Emiliàn

Riproduziån d’un bòsst ed Platån


Platån (in grécc Πλάτων, Plátōn) (427 prémma ed Crésst347 prémma ed Crésst) al fò un filósof grècc, sculèr ed Sócret e màsster d'Aristotel; la so influänza cme autåur e sistematizatåur l’è di mondi impurtänta par totta la stòria d’la filosofî dal månd ed sîra, tant ch’as dîs che tott qual ch’i éter filòsof dgénn dåpp, î cupiénn såul da lò.

Al sò ovri piò impurtant én i dscurs La Ripòbblica (Πολιτεία, Politeía – « Zitè »), indòvv as dscårr d’un stèt ideèl; al Fedro, indòvv as vadd tott quall ch’al dè vètta a la psicologî; al Timeo, un scrétt ed cosmologî raziunèla influenza dai matemàtic pitagoric; e al Teeteto, al pret studi par dèr dal régol a la filosofî d’la siänza.

Dal cònt chi én cuntgnò int’al Timeo e int’al Critias, dénn uréggin a la fola d’Atlàntide.

Platån fundé anch’l Académia d'Atene, indòvv al studié anch’ Aristótel.

Platån al tol pèrt anch’ agli insegnamént int’l Académia.

Platòun al dgiva che'l savèir as pol distenguer in quater gred:

  1. la suposisioun (eikasia), cla ga per oget ombri e imagini;
  2. l'opinioun cherduda (pistis), ch'an ne mia steda verificheda e cla ga per oget i eser viveint e tot al cosi;
  3. la razoun sientefica (dianoia) cla partes dal mond sensebil, ded lé la fa dagli ipotesi e la ga per oget i eint matematich;
  4. l'inteliginsa filosofica, cla va avanti e indre dialeticameint e la ga cme oget al mond ed l'eser.

Bibliugrafìa

  • Platone, Chilét (Critone), tradotto nel dialetto del contado forlivese da Corrado Soprani, Bevilacqua & Lombardini, Minerbio 1979

Riferimént