Fiâsc
|
C'l artìcol chè 'l è scrit in
Carpśàn |
Al fiâsc, anca ciamê la fiasca, 'l è cal cuntenidōr ed véder, cun la pansa e 'n pò ślunghê in élta, 'n arvestimèint ed pavéra 'd intórna, ch'al tîn dàint'r al vèin.
A s in cata dal nutìsi, sia scrìti che piturèdi, a partìr da 'l XIV sécol.
Fin a soquànti duśaini 'd an indrē, a gh'éra dal dòni fiaschèri, ch'i tresèven la pavéra 'd intór'n ai véder di fiâsc.
Manéri 'd dìr
- (EGL) 'L è stê 'n fiâsc, (IT) È stato un fiasco.
- (EGL) Nàs'r ind un pistòun e murìr in na fiàsca, (IT) (lett.) Nascere in un pistone e morire in un fiasco, (fig.) Non ampliare le proprie vedute durante la vita[1].
Vōś lighèdi
Èter progêt
Wikimedia Commons contiene file multimediali su Fiâsc
Wikizionario contiene la voce di dizionario «Fiâsc»
Colegamèint estèren
- (IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
- (IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.