Discussione:Analisi finale
Chèr al mé Mir, a te vlìva sól fèr na spièda, che 'l vérbi cuacèr, descuacèr, cuacèina, cuvèr (dla galèina p'r i ōv), i deśvìnen dala stèsa etimulugìa propi ed la galèina ch'la còva i ōv, e dòunca cla "q" lè la mitrèv 'n pô 'd soquèder in dla scritùra giòsta: 'l al dirèv al mé disiunàri nōv ed paca in sìm'a 'l carpśàn. Tè gh'ê-'t dal fòunti mijóri, forsi? --Glo (discussioni) 07:57, 10 gen 2015 (UTC)
- 'L è 'n dascōrs lung, da 'l punt ad vista dla prunùnsia DASQUACIÀR in miranduléś a s lèś /daskwa't͡ʃar/. Cla "I" scrita lè la n gh'arév minga da ès'r-ag a dir-la tuta e la sarvìs sōl par rénd'r al sòn dla "C dōlsa" cuma /t͡ʃ/ e minga cuma na "C dûra" /k/ (prima 'd "A" "O" "U") e a 'l scriv acsè parchè a drōv al règhli d'l itagliàn. Ma a prév anc scrìvar DASQUAĆÀR cum i fànan chi ślâv ch'i dróan na létra p'r un sòn sōl. Al vint-siē létri latìni i n èn minga abàsta p'r al léngui mudèrni ch'i gh'ànan di sòn ch'i latìn i n gh'ìvan briśa. Pasém a la "Q". In itagliàn a gh'è na règla: quand dòp na "U" a gh'è na vucàla, la "C" ch'a gh'è prima dla "U" la dvènta na "Q", ma "Q" e "C" i gh'àn al stés sòn /k/. Ma a gh'è 'n mutìv: in chi caś chè la "U" la pasa da /u/ a /w/ e 'l è al stés quèl ch'a sucéd cun DASQUACIÀR. Pò in Itàglia i t inségn'n a scōla che la règla l'è qvéla lè ma ch'a gh'è anc dal paròli (da imparàr a memòria) ch'i fànan difarènt: PERCUOTERE, RISCUOTERE, etc... Parchè fan'n-i difarènt? Par di mutìv stòric/etimulògic e l'è qvél ch'a t diś al tò disiunàri. È méj davśinàr-as a la scritùra dal léngui druànd la manéra stòrica/etimulògica di francéś (ch'i scrìvan ET par la cungiunsiòn E cumpàgn a 'l Latìn anc se pò cla T lè i n la lèśan minga) o la manéra funètica di ślâv ch'i scrìvan cum a s lèś? Mè pàdar al m à sèmp'r insgnâ ch'a gh'è da tgnir adrē a 'l règhli, parchè "A gh'è dal règhli in dla vita!". Parchè in itagliàn gh'ém-j-a da scrìvar "Egli ha" e minga "Egli à" ch'l è cumpàgn a "Egli è"? Par di mutìv stòric/etimulògic, a s è sèmpar scrit "ha" tacànd da 'l Latìn HABERE http://dizionari.corriere.it/dizionario-si-dice/H/h.shtml (ma pò a sa scriv "NOI ABBIAMO" e minga "NOI HABBIAMO"), cum a s fà adès a cambiàr incòsa? Ma un cònt i èn al léngui ch'i gh'an di sècui ad tradisiòn scrita (cuma 'l itagliàn o 'l francéś ch'in dal cōrs di sècui 'l à cambiâ dal tut la sò prunùnsia tgnénd strica invéci la scritùra), un cònt i èn al léngui ch'i partìsan da śèr cum 'l emigliàn o anc al léngui ślavi pasànd a 'l létri latìni ch'i éran stadi pinsàdi par la léngua latìna e minga par tuti al léngui dal mónd. Mè a farév cuma par FAMIGLIARE/FAMILIARE o CIGLIEGIA/CILIEGIA. Vō't druàr al CUACIÀR etimulògic? Fà'l. P.S. In dal mè disiunàri ad Miranduléś→Itagliàn dal 1800 ad MESCHIERI a gh'è scrit: DASQUACCIÀR: Scoprire = Parlandosi di cosa che abbia coperchio, dicesi anche Scoperchiare. P.S.S. Mè a scriv qvést/qvist cun la "V" e minga quést/quìst parchè i nòstar vèć i i lśìvan /'kvist/ e /'kvest/ (cum a prév far un tedésc) anc s'adès a s sènt dimóndi /'kwist/ e /'kwest/. 'L è qvél ch'è sucès c'n al francéś. Mitém ad scrìvar QVIST parchè in dal 1900 a s dgiva acsè e mitém ch'in dal 2100 i fiōi di nòstar fiōi i diràn QUIST parchè i s èn abituâ a 'l itagliàn. Cum a gh sarà da scrìv'r-al? QVIST par di mutìv stòric/etimulògic o QUÌST par di mutìv funètic? Ma in du è-la la stòria d'l emigliàn? Rispòsta facila: a vins'rà QUÌST.--Mirandolese (discussioni) 13:01, 10 gen 2015 (UTC)
- Mmmh, pinsòm-egh, ginta, pinsòm-egh, al dgìva 'l Àrbore in na publicitê 'd soquànt an fà.. --Glo (discussioni) 13:28, 10 gen 2015 (UTC)... però quella del "coperchiare" al posto di "covacciare" mi intriga alquanto... no, no a in sarèv deśgnû cuercèr.. --Glo (discussioni) 13:30, 10 gen 2015 (UTC)
- A sun drē a léśer che anca 'l Ernesto Maranesi in dal só Vucabulàri cìc dal Dialêt Mudnéś (1869) al scrivìva: Cuaccièrs, accovacciarsi, nascondersi. --Glo (discussioni) 21:38, 29 gen 2015 (UTC)
- A sòn adrē a lèśar che anc Daniele Vitali e Luigi Lepri in dal sò Vucabulàri cic dal Dialét Bulgnéś (1999) i scrìvan Quacè = Chinato (da lōr Coprire a s diś Crûver). Anc in Mantvàn a sa scrìv QUACIÀR: https://books.google.it/books?id=xJVCAQAAIAAJ&pg=PR13&dq=dialetto+mantovano&hl=it&sa=X&ei=LbDKVLb3BYnGPdKkgdgB&ved=0CCAQ6AEwAA#v=onepage&q=dialetto%20mantovano&f=false (pag.103) ma a n gh'éra minga biśógn ad tiràr-la tant in lung, a 'l saìva bèla che vuàtar Carpśàn a vlî far sèmpar cum a v pâr e a vlî métar sèmpar la C ad CARP dapartùt invéci ad druàr la Q ad QUISTÈL quànd a gh vōl.--Mirandolese (discussioni) 22:16, 29 gen 2015 (UTC)
- Sòć-m-el bèin, mo 't gh'ê ragiòun, i bulgnàiś i dróven la Q anch'in dal mé disiunarièt!! ("in vèta ch'l è piò dòuz...") ;-)--Glo (discussioni) 22:24, 29 gen 2015 (UTC)
- A sòn adrē a lèśar che anc Daniele Vitali e Luigi Lepri in dal sò Vucabulàri cic dal Dialét Bulgnéś (1999) i scrìvan Quacè = Chinato (da lōr Coprire a s diś Crûver). Anc in Mantvàn a sa scrìv QUACIÀR: https://books.google.it/books?id=xJVCAQAAIAAJ&pg=PR13&dq=dialetto+mantovano&hl=it&sa=X&ei=LbDKVLb3BYnGPdKkgdgB&ved=0CCAQ6AEwAA#v=onepage&q=dialetto%20mantovano&f=false (pag.103) ma a n gh'éra minga biśógn ad tiràr-la tant in lung, a 'l saìva bèla che vuàtar Carpśàn a vlî far sèmpar cum a v pâr e a vlî métar sèmpar la C ad CARP dapartùt invéci ad druàr la Q ad QUISTÈL quànd a gh vōl.--Mirandolese (discussioni) 22:16, 29 gen 2015 (UTC)
- A sun drē a léśer che anca 'l Ernesto Maranesi in dal só Vucabulàri cìc dal Dialêt Mudnéś (1869) al scrivìva: Cuaccièrs, accovacciarsi, nascondersi. --Glo (discussioni) 21:38, 29 gen 2015 (UTC)
- Mmmh, pinsòm-egh, ginta, pinsòm-egh, al dgìva 'l Àrbore in na publicitê 'd soquànt an fà.. --Glo (discussioni) 13:28, 10 gen 2015 (UTC)... però quella del "coperchiare" al posto di "covacciare" mi intriga alquanto... no, no a in sarèv deśgnû cuercèr.. --Glo (discussioni) 13:30, 10 gen 2015 (UTC)