Rossella Falk

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

La Rossella Falk tòlta śò in dal 1957


La Rosa Antonia Falzacappa, cgnusùda méj c'n al nóm 'd art ad Rossella Falk (Róma, 10 ad Nuvémbar dal 1926 - Róma, 5 ad Maǵ dal 2013) l'è stada n'atōra 'd cìnema e ad teàt'r itagliàna.

Biugrafìa

La Rossella Falk la taca a lauràr a teàtar in dla secónda mità di an Quàranta quànd la s iscrìv a 'l Acadèmia 'd art dramàtica. In dal 1954 l'è a 'l Teàtar pìcul ad Milàṅ. La dà vōś a i drama ad Tennessee Williams (Un tram ch'a s ciàma deśidèri e Tut 'd un trat l'Istâ pasàda) ma anc a Henrik Ibsen e a Luigi Pirandello.

A 'l cìnema la fà 'l sò debùt in dal 1948 in dal film dramàtic ad Riccardo Freda Guarany. In dal 1964 la tōś part a 8 e 1/2 (Òt e mèś) ad Federico Fellini méntar quàt'r an più tard la fà la Rossella in Quando muore una stella (Quànd a mōr na stéla) ad Robert Aldrich. In di an Stanta l'è impgnàda in soquànt śai cuma La tarantola dal ventre nero (La taràntla da 'l vèntar négar) ad Paolo Cavara, Giornata nera per l'ariete (Giurnàda négra p'r al bric) ad Luigi Bazzoni, Sette orchidee macchiate di rosso (Sèt urchidéi maciàdi 'd rós) 'd Umberto Lenzi e L'assassino... è al telefono (Al sasèṅ... 'l è a 'l telèfun), 'd Alberto De Martino.

Prima 'd murìr in dal 2013, la fà in tèmp a giràr Non ho sonno (A n gh'ò mia són) par Dario Argento.

Filmugrafìa

Culegamènt estéran