Il gatto dagli occhi di giada

Da Wikipedia.

C'l artìcul chè 'l è scrit in Miranduléś Emiliàn

Il gatto dagli occhi di giada

La Bianca Toccafondi in na figùra dal film
Al gat da i òć ad giàda
1977
Regìa: Antonio Bido
Scritōr: Antonio Bido • Roberto Natale
Aldo Serio • Vittorio Schiraldi
Atōr: Corrado PaniPaola TedescoFranco Citti
Fernando CerulliGiuseppe AddobbatiJill Pratt
Bianca ToccafondiGianfranco BulloPaolo Malco
Inna AlexeievnaCristina PirasRoberto Antonelli
Müsica: Trans Europa Express
Léngua: Itagliàṅ
Dürä dal film: 95 minüt
Nasiōṅ: Itàlia


«
Quànd a dvènt narvóś mat... a sarév méj ch'at fus bèla mòrt!»
(Tagline dal film)


Il gatto dagli occhi di giada (Al gat da i òć ad giàda) 'l è 'n film śal dal 1977 'd Antonio Bido, chè a 'l sò debùt.

Sunt

A Róma, la Mara (Paola Tedesco), atōra ad cabarèt, la pasa par caś na sira davànti a na farmacìa in dua 'l è drē a far-'s un masamènt, qvél dal farmacìsta Biagio Dezzan (Giovanni Vannini). Al sasèṅ al gh pasa datéś ma lē la n al véd minga tant bèṅ. Al dè dòp chi lò al s fà viṿ sèg, insfinlsànd-'s in cà sua, ma al n gh la cava mia a cupàr-la. La dóna la decìd acsè 'd andàr a star da 'l sò ex muróś, 'l inśgnēr Lukas (Corrado Pani), ch'ad mistēr al mét a 'l sò pòst i sòṅ di nàstar magnètic.

In cal méntar al manìac al telèfuna a 'l strusèṅ Giovanni Bozzi (Fernando Cerulli) e al gh fà scultàr di stus minga ciàr, a pâr ad sintìr anc di caṅ rabî. Chi lò, ch'al gh'à na paùra da cagàr-'s adòs p'r un quèl sucès in dal pasâ, al tōś śò incòsa in un nàstar e pò 'l al pòrta a Lukas, sò vśèṅ ad cà, par capìr-ag quèl pròpria quànd al killer al masa la mistra Esmeralda Messori (Bianca Toccafondi), amìga ad Giovanni, stablénd-'g al grugn in un tigiòt pîṅ ad patàchi bujénti.

Drezzan, dòp avér risćiâ ad lasàr-g al péni in dal garàǵ, al dmanda a Bozzi 'd andàr subìt a catàr-al a cà sua a Padva parchè al vōl vudàr al sac ma al n fà minga in tèmp parchè 'l sasèṅ 'l al cópa in dla sò vasca da bagn. A s vèṅ a savér ch'i mòrt i fàvan part dna giurìa pupulàra ch'l iva cundanâ tèmp fà 'n inusènt, Pasquale Ferrante (Franco Citti).

Culegamènt estéran